Scarlet Heart Ryeo: Moon Lovers Season 2

Chapter 9: Good or Bad News?

~~~~~~ Ha Neul's POV ~~~~~~

When we opened the door napatulala kami. Nakita ko si tita na umiiyak. At tila ba parang humihingi ng tulong.

"Mom!" sigaw ni Baekhyun.

"Son please call the doctors now!" sabi ni tita habang umiiyak.

At agad namang tinawagan ni Baekyun yung nurse sa may information desk.

"Please we need some doctors here at room 120. Right now!" Sigaw niya sa kabilang linya.

At dali dali siyang lumapit sa kinaruroonan ng kanyang ina. Minamasdan ko lang sila sapagkat hindi ko alam ang aking gagawin. Hindi ko alam kung anong kirot ang aking naramdaman ng nakita ko si Baekhyun na umiiyak.

Lumapit ako sa kanila and I saw Joon Gi slowly wagging his head.

Kaya dali dali ko itong kinausap.

"Joon Gi bro. Can you hear me!? Bro, can you hear me!? Please wake up!" paki usap ko sa kanya.

Hindi ko namalayan ang pagpasok ng mga doctors. Basta ang naramdaman ko lang ay hinarangan ako nung isang nurse.

Hindi na ako nanlaban. Hinayaan ko na lang sila. Habang sila tita and Baekyun eh patuloy ang pag iyak.

"Give me the flashlight" sabi nung isang doctor.

"He is not responding!" sigaw ng isang doctor.

Hanggang sa nakita kong nagpapanic na ang lahat. Bigla ko na lang narinig ang salitang.

"Charge 100. 1,2,3 CLEAR!"

"Again charge to 150. 1,2,3 CLEAR!"

"¥¥=¥÷÷¢¶¥¥°€€~"

Hindi ko na narinig ang mga sumunod na mga salita dahil nakita ko na unti unting nawalan ng malay si tita.

Agad akong lumapit sa kinatatayuan niya upang alalayan si Baekhyun.

Habang inalalayan ko si tita. Biglang nag vibrate yung phone ko. Nang tinignan ko ito si Mommy pala. So I excused myself.

~~~~~~ Baekhyun' POV~~~~~

I can't explain kung ano yung nararamdaman ko ngayon. Para bang binagsakan ako ng langit at lupa sa aking nasisilayan.

Pinahiga ko muna si mommy sa couch upang tawagan si dad and kuya.

Una kong tinawagan si dad. Nakailang ring pa lang ako ng sinagot niya ito.

"Yes son?"

"Dad please go here in the hospital. Right now dad.!" sabi ko sa kanya na tila pinipigilan ang aking pag iyak.

"What's happening son?!" tanong ni dad na bakas sa kanyang boses ang pagkagulat.

"Dad please. I will explain it here" then I ended the call.

Next kong tinawagan si Kuya. 

~~~~~~ Joo Hyuk's POV~~~~~

I'm here at my office tinatapos ko kasi yung mga kinakailangan ko para bukas. Hindi ko namalayan na 6:30 p.m na pala... Saktong pagtayo ko biglang may tumawag sa phone ko.

Si Baekhyun pala. Oh! Himala.

"Yes bro? Napatawag ka?" Sabi ko habang umiinom ng kape.

"Kuya please go here now!"

"Huh? Ano bang nangyayari? Nasan ka ba ngayon?" tanong ko sa kanya habang patuloy na umiinom ng kape.

Muntik ko ng maibuga sa secretary ko yung iniinom kong kape when I heard that kuya Joon Gi is not responding anymore.

Kaya dali dali akong umalis at pumunta sa hospital. Di ko alam kung ano yung mararamdaman ko. Parang may mainit na tubig na dumadaloy sa aking mga mata. Di ko namalayan na umiiyak na pala ako. Hindi ko alam kong bakit ako nagkakaganito pagdating kay kuya.

After 30 minutes finally dumating din kami. Dali dali akong sumakay ng elevator. Iniwan ko na lang yung secretary kasi ang bagal.

Pagbukas ng elevator agad kong nakita ang mga doctors na nagsilabasan galing sa room ni kuya.

Hindi ko mapigilang magtanong sa isang doctor.

"Doc, what happened to the patient? Doc, ok na ba si kuya?" sabi ko habang pinipigilan ang pag iyak.

"See for yourself iho" then he smiled at me.

Agad akong tumakbo papunta sa may pintuan ni kuya. Pagbukas ko nito biglang bumagsak ang mga luhang kanina lang ay aking pinipigilan.