Scarlet Heart Ryeo: Moon Lovers Season 2

Chapter 24: She's in Danger

~~~~ Joon Gi's POV~~~~

After my mom called, pinaandar ko ulit yung sasakyan. Saktong paglingon ko sa side mirror nakita ko si Ji Eun na parang nag-aabang ng bus siguro.

Papaalis na sana ako ng makita ko yung tatlong lalaki sa di kalayuan. Tinignan ko ulit yung side mirror ko, laking gulat ko ng umalis si Ji Eun. Parang ang bilis ng lakad niya.

So I decided to turned my car around. Di ko alam pero parang kinakabahan ako kaya naman sinundan ko si Ji Eun. But I put some distance para di masyadong mahalata.

Nabigla ako sa sunod na ginawa ng mga lalaki. Kumuha sila ng kutsilyo sa kani-kanilang bulsa. Kaya mas lalo akong kinabahan. Baba na sana ako ng maalala ko na may ibang daan para maharangan ko yung mga lalaki.

Dali dali kung pinaharurot yung sasakyan ko. Sakto lang ang dating ko.

Nasa harapan ako ni Ji Eun ng bigla siyang mawalan ng malay. Kaya dali-dali ko siyang sinalo and what a perfect timing I catched her perfectly.

"Wow! Biglang dumating yung prince charming niya hahaha!" sabi nung isang lalaki. Hindi ko na lang ito pinansin sa halip dali-dali kong ipinasok si Ji Eun sa kotse ko.

"Waiiitt... Saan mo dadalhin ang magandang dilag? Aber!" sigaw naman nung isang lalaki.

"Deal with us bro!" singit naman nung isang lalaki.

Di ko na napigilan ang galit na kanina lang ay aking pinipigilan. Kaya naman hinamon ko sila ng suntukan pero iba yung sinagot nila sa akin.

*insert Criminal Minds act of Lee Joon Gi* haha

Di ko na alam kung ano ang nangyari basta nakita ko na lang na nakahandusay na ang mga katawan nila sa daan. Saglit naman akong natigilan ng maramdaman ko ang sakit na nagmumula sa tiyan ko.

Nagmadali akong pumasok sa sasakyan ko at pinatakbo ko ito ng mabilis.

Nasa kalagitnaan ako ng aking pagda-drive ng makita ko yung dugong patuloy na dumadaloy sa tiyan ko.

"Sh**!" bulyaw ko sa sarili ko.

Napawi ang lahat ng sakit na aking nadama ng masilayan ko ang mala-anghel na mukha ni Ji Eun. Di ko alam kung ano ang gagawin ko. Natataranta ako baka anong isipin niya paggising niya bukas.

Kaya naisipan kong pumunta sa hospital namin.

Mga ilang minuto lang ang lumipas ng marating ko ang hospital. Binuhat ko si Ji Eun. Pagpasok ko palang agad nila akong inalalayan.

"Sir! Sir! Ano pong nangyayari sa inyo?!" tanong nung isang doctor.

"Mamaya na kayo magtanong please. Just take good care of her first." sabi ko sa kanila habang inalalayan nila si Ji Eun na makahiga sa stretcher.

"Sir. This way po!" sabi naman nung isang nurse na tila kanina pa tumitingin sa tiyan ko.

After 2 hours ****

I received 15 stitches. Di naman ganun kalalim yung sugat na natamo ko. After kong ginamot agad akong nagtungo sa information desk.

"Saan yung room nung kasama ko kanina?"

"Sa room 35 po sir." sabi nung nurse.

"Ok. Thank you*"

Pagpasok ko naabutan ko yung mga nurse na nag aasikaso sa kanya. Sakto namang pumasok yung isang doctor.

"Good evening sir. I didn't expect to see you here at this time. Are you okay?"

"Yes. I'm definitely fine. So, how's the patient?"

"Ohh.. Hmm.. She's just insensible at this time sir. Maybe it's because she suffered from heart palpitation. But, it's not that serious affliction."

"Oh thank you doc"

"Oh by the way who's this girl? Is she your friend?"

"I think it's not your business anymore . You may go now"

"I'm very sorry sir. Ok. I'll go ahead."

And they finally went outside. Lumapit ako kay Ji Eun gusto kong pagmasdan ang mga mukha niya kahit sa oras na ito lang.

"Take care my Queen" sabi ko sa sarili ko. I was supposed to kiss her forehead when someone called me on the phone.

It's mom again.

"Hello! Son, someone told me that you are in our hospital right now. Is it true? Nasaksak ka raw?"

"Yup. I'm here pero pauwi na rin ako. It's not that serious injury mom. Ok bye" then I ended the call.

Muli kong pinagmasdan yung mukha niya hanggang sa napansin ko yung ID na nakasabit sa leeg niya. When I saw it I felt very happy.

~~~~~~

Ayiiee.. Kinikilig ako haha .. 😂😍