Bölüm 10

11.5K 735 3
                                    

Bir yatakta yatıyordum. Evde değildim. Gözümü açamıyordum. Herşey bulanıktı. Kendime de zarar vermiş olabilir miyim?

Gözümü ne zaman kapatsam aynı şeyleri görüyorum. Gözünün içinin donduğu an gözümün önünden gitmiyordu. Burak ne yaptım ben?

Bir kabusun içindeyim sanki. Gözümü açabildiğim anlardan birinde kolumda serum takılı olduğunu farkettim. Sanırım bir hastanedeydim. Belki Burak da buradadır. Nasıl olduğunu merak ediyorum. Umarım iyileşmiştir. 'İyileşeceksin iyileşeceksin' diye belki yüzlerce kez kendi kendime tekrar ettim.

Göz kapaklarım, kafam çok ağırdı. Vücudumda ve kafamda ağrılar vardı. Artık gözlerimi açmalı ve Burak'ı görmeliydim. Gözümü açtığımda normal bir hastanede olmadığımı farkettim. Bembeyaz bir odada tek başıma yatıyordum ve küvez gibi birşeyin içindeydim. Ellerim bağlıydı. Bağlardan kurtulmaya çalıştım ama normal iplerle bağlı değildim, kemerlerle bağlanmıştım.

Bileğimdeki plastik bilekliğin üzerinde üzerinde adım soyadım ve bir numara yazıyordu. Bağırmaya başlayınca içeriye birileri geldi. Üzerinde ayrı bir donanım vardı. Sanki hastanelerde ileri seviye bulaşıcı hastalıktan korunma donanımı gibiydi. Seruma birşeyler enjekte etti.

'Burak nerede? Yardım edin' diye bağırıyordum ancak karşımdakiler sanki beni duymuyordu. Üçüncü kez tekrarlayamadan tekrar uyudum. Kesik kesik yine aynı odada olduğumu sonra bir yere taşındığımı ve sonunda yine başka bir odaya geldiğimi hatırlıyorum.

En son biri sanki beni ensemden vurarak bayıltmıştı. Kim olduğunu görememiştim.

Kaç gün kaç hafta geçti hiçbirşeyin farkında değildim. Fakat artık serumdan kurtulmuştum. Kaç iğne yediğimin farkında değilmişim. Kolum bir sürü morlukla doluydu. Bileklerimde de metalden halkalar vardı. Kendime gelmeme rağmen bir süre yataktan kalkamadım. Kalktığımda odanın demir sürgülü kapısını açmaya çalıştım ve başarılı olamadım. Ama neden böyle bir kapısı vardı ki?

Aman Allahım ben hastanede değilim. Hapishanedeyim. Ben insanlara zarar vermiştim. Ben sevdiğim çocuğa zarar vermiştim. Ben doğaüstü yetenekleri olan masum bir kız değilim. Ben bir canavarım. Çok geçmeden kapı açıldı ve içeriye bir bayan girdi.


'Merhaba İlayda.' İngilizce heceleyerek 'S.A.E.R.C.'e hoşgeldin' dedi.

YenilmezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin