Yenilmez

Bölüm 14

Mert haklıydı. Kaçış yoktu. Ada çok büyük değildi. Neredeyse %80'nini tesis kaplıyordu. Tesis gördüğümüzün neredeyse 5 katı büyüklüğündeydi. Yani bize gösterilmeyen çok fazla yer vardı.Tepeden inmekten başka şeçeneğimiz yoktu. Bir süre yürüdükten sonra rehber kadın yanında üç tane güvenlik görevlisiyle beraber bizi buldu. Güvenlik görevlilerinin elinde silah vardı. Tabi canavardık ya biz. Tesise varınca Mert'e ilk sorduğum şey

'Senin de özel yeteneğin herşeyi bilmek mi?' diye sordum. İlk kez bir tepki verdi. Rahatsız olmuş görünüyordu. Cevap vermedi.

Ertesi gün yanıma geldi. Burak'a yaptıklarımı düşünüyordum. Mert yanıma oturdu. Bir süre konuşmadık. Benim baktığım yere baktı.

'Artık toparlanman gerekiyor İlayda. Farkettiğin üzere iyi niyetli olmayan bir takım insanlar bizleri buraya tıktı ve üzerimizde deney faresi gibi oynayacaklar. Üzülerek bir yere varamayacaksın.'

'Ne olduğumu neler yaptığımı bilmiyorsun.' dedim.

'Sen iyi birisin İlayda. Temiz bir kalbin var. Bunu sana bakan herkes görebilir.'

'Yanılıyorsun ben çok kötü biriyim. İnsanlara zarar veririm.'

Burakla Merve'ye zarar vermiştim. Onları, onları..

'Öldürdün' dedi Mert. Şaşkınlıktan dilimi yutacaktım. 'Evet biliyorsun. Erkek arkadaşının gözlerinin içinin dahi donduğunu gördün.'

'Ama sen nereden..' Elimi tuttu. O anda Burak'ı son gördüğüm an capacanlı bir şekilde zihnimde canlandı.

'Geçmiş yaşandı. Olanları silemeyiz İlayda. Beynin hala inkar ediyor bazı şeyleri. Ruhun çok yaralanmış. Bu yara kapanmayacak İlayda. Hep kalacak. Ama yanılıyorsun. Sen çok iyi birisin. Bunlar yaşansın istemezdin. Buradaki herkes çok mu iyi sanıyorsun? Sen buradaki herkesten daha iyi birisin.' bir süre sustuktan sonra ayağa kalktı 'Benden iyi birisin' dedi. Birkaç adım geri atıktan sonra arkasını dönüp gitti.

Mert.. zihin okuyabiliyordu.