FISILDA

***ANNEM'e MİSAFİRLİK***

Akşam Mert'le;evden annem ve babamı da alıp biyolojik anneme misafirliğe gittik.
Heycanlıydım,tuhaf duygular içindeydim.
Annemin yaşadığı evi gorecektim.
Bu evde bana dair hicbir iz olmayacaktı.
Yabancı gibiydim.Benimsemem de Zaman alacaktı.
Ama artık gerceği de öğrendikten sonra içimde Semra anneme karsı en ufak bir suçlama yoktu.
Oda bensizliğe mahkum edilmişti.
Adalet kadını olarak ona üzülüyordum.
Haksızlığa,adaletsizliğe uğramıştı.
Geldiğimizde dışardan dubleks evinin önünde durup uzaktan seyrettim.
Arabadan indiğimde tıpkı odasındaki gibi bu seferde bahçesindeki cicekler dikkatimi cekti.

Evin kapısını açtığında bana ictenlikle yılların hasretliğiyle sarıldı.
"Buyurun hosgeldiniz " diyerek salonu gösterdi.
Giriste çeşitli biblolar vardı özellikle merdivenlerin basamaklarına konulmuştu.
Hepsi kucuk kız cocugu biblolarıydı.
Kızına yani bana olan hasreti burdan da belli oluyordu.
Salonu oldukça genişti hepimiz oturduk.
Annem;
"Nasılsınız Semra hanım ? iyisiniz insallah " dedi.
Semra annem de;
"Her zamankinden iyiyim sagolun kırmayıp geldiniz.Efsunu gördükçe Mutlu oluyorum" dedi.
Birsey diyemedim utanıyordum.
Fazla ilgi ve göz önünde olmaktan her Zaman sıkılırdım.
"Sen nasılsın Kızım işlerin nasıl " dedi.
Sanki yıllardır görmüyor gibiydik birbirimizi görmüyorduk fakat dün görüşmüştük zaten.
"Tesekkürler iyiyim Mert'le düğün hazırlığı yapıyoruz bu aralar yogunuz " dedim.
"Yapabilecegim birsey var mı? İzin verirsen çeyizin de benim de katkım olsun istiyorum.Bu yasına kadar zaten sana annelik yapamadım yavrum" dedi.

Bu sözlerine çok canım acımıştı.Ruhuma igneler batıyordu.

"Tabiki olur tesekkur ederim ama bunun icin kendini suclama Babam olacak adam bunun sebebi " dedim.

"Öyle ama gecen Zaman geri gelmiyor ki " dedi. İcini cekti burkulmuştu içi belliydi.
Sonra Mert ;
"Neden bunun icin eski eşinize dava açmıyorsunuz Semra anne ?" Dedi.

Mert'in yüzüne baktım.İcimden ona guller açtı.
Sen nasıl bir adamsın ki bu kadar ince olabiliyorsun dedim icimden.
Çünkü Semra anne demisti belli ki onu dışlamış gibi olmak istemiyordu.Benim anneme olan saygısını gosteriyordu.Ben alışamadan o anne diyebilmişti.
"Bilmem ki oglum nasıl olur siz daha iyi bilirsiniz " dedi.
Ardından babam gülerek;
"Semra hanım şanslısınız ki kızınız ve damadınız İstanbul'un en iyi avukatlarındanlar" dedi.
Annem de gülerek;
"Efsun küçükken de hakkını savunurdu Semra hanım,arkadaşlarıyla oyun oynarken haksızlığa hic gelemezdi.Sınava hazırlanırken de illa avukat olacam dedi ve oldu " dedi.

Utanmıştım,herkesin ilgi odağı evin küçük kız cocugu gibi benim üzerimdeydi.

Mert yanımda oturuyordu kulağıma eğilip;
"Cok şanslısın hayatım iki annen oldu bu demekki iki kaynanam var seni üzersem Yandım" diye fısıldadı.
Sesli gülmemek icin kendimi zor tutmuştum.
"Alemsin Mert " dedim.

Semra annem mutfağa gidince bende gecip ;
"Ben yardım edeyim Semra Anne," diyerek çayları doldurup ikramlardan herkesin önündeki sehpaya servis yaptım.
Anne dedigim de gözleri dolmuştu,mutfakta ;
"Teşekkür ederim canım kızım anne dedigin icin bana " demisti.

"Eee gençler düğün ne Zaman ?" Diye sordu Semra anne.
"Kasım ayında iki aya kadar insallah düğünü yapacağız " dedim.
"Az kalmış kızım Allahım Mutlu etsin sizi cok yakışıyorsunuz " dedi.
Mert;
"Haftaya musaitseniz benim ailemlede tanıştırmak isterim Semra anne,Efsungilde gelir.Hepbirlikte bize davet etmek isterim." Dedi.
Semra anne coktan gönüllüydü,gelin gideceğim aileyi elbette merak ediyordu.
"Bana uyar oglum cok isterim." Demisti.
Babam ve annem de ;
"Tabi olur oglum " dediler.
Bir iki bardak cay içtikten sonra müsaade isteyip eve dogru yola çıktık.
Benim icin unutulmaz bir akşamdı.
Aradığım annemi bulmuştum.
Sevdiklerim yanımdaydı.
Daha ne olsun dedim içimden.
Eve geldiğimizde Mert'le vedalaşıp eve girdik.
Yorgundum yarınsa önemli bir davam vardı.
Odama gidip uyudum.