FISILDA

***HOŞGELDİN GÜNEŞİM***

Günler acıyla geçiyordu.Bebeğim dokuz aylık olmuştu,doktor Alex her an bebeğin gelebilir diyordu.
İşe ara verip izin almıştım.Evde duruyordum,Bebek bakımıyla ilgili kitaplar okumaya ağırlık vermistim.
Bu süreçte Nuray hep yanımdaydı.

Çarşamba sabahı inanılmaz bir sancıyla uyanmıştım.Bebeğim gelmek için hazırlanıyordu.
Nuray işteydi kalkıp hemen onu aradım.
Clay'le birlikte arabayla geldiler ve hastaneye gittik.
Ağlıyordum çektiğim acıdan ziyade sevdiğim adamla yasayacağım en güzel gündü fakat yalnızdım.
Üstelik aylar gecmisti ama ben Dilan'ın bana Mert'le ilgili söylemek istemediği gerçeği merak ediyordum.

Doğuma alır almaz bebeğimin sesiyle kendime geldim.
Ağlamasını duyup daha çok aglamaya başladım.
Doktor Alex ; kucağıma verip;
"Bebeğine hosgeldin de Efsun,hersey yolunda " dedi.
İlk defa bir bebeği kucağımda tutuyordum.Bu benim bebeğimdi kucağıma alınca susup gözlerini kısarak gözlerime bakıyordu.
Bütün acılarım dinmişti o an.
Normal odaya çıktığımızda Nuray yanıma oturup;
"Bu harika birşey Efsun Allah bağışlasın kucağıma alabilir miyim?" Dedi.
"Tabiki alabilirsin" diyerek Nuray'ın kucağına verdim.
Nuray'ın kucağında Cray'de sevdi.
Bana bakıp;
"Çok güzel Efsun yakışıklı olacak " diyerek güldü.
İkisine minnettardım beni yalnız bırakmamışlar ve destek olmuslardı.
Nuray ve Cray dışarı çıkınca bebeğimi emzirdim.
İnanılmaz mutluydum;canıma can katmıştı.
Huzurluydum.
Hafiflemiştim.Bebeğime bakarak;
"Hoşgeldin Mert Can seni seviyorum.İyiki benimsin." Dedim.
Küçücük elleri,kiraz gibi dudakları vardı.
Sacları simsiyahtı.Mert'e benzeyecekti.
Dokuz aylık yolculugumuzun sonuydu,kavuşmuştuk oğlumla.
Nuray ve Cray içeriye gelip;
"Hadi eve gidebiliriz Efsun" dediler.
Eve gittiğimizde heyecanla aldığım beşiğine yatırdım ve saatlerce onu izledim.

Nuray;
"Lohusasın Efsun artık dikkat etmelisin kendine,patrondan izin aldım bende evde olacağım " dedi.
"Teşekkür ederim Nuray iyiki varsın " dedim.

Cray;
"Bu yakışıklının Adı ne olacak Efsun ?" Diye sordu.
"Mert Can " dedim.
Anlamıştı,Mert'i onada anlatmıştım.
Gülerek;
"Güzel " dedi.

Yan komsumuz Ema teyze gelmişti ziyaretimize.
Oda çok iyi bir kadındı.Tombis bedeni ile sempatikti.
Kendisi müslümandı kocası Türk'tü çünkü;
"Hayırlı olsun Efsun;cok güzel bir Bebek " dedi.
"Teşekkür ederim Ema teyze" dedim.
"Yıkadınız mı bu yavruyu ?" Diye sordu.
Nuray'la ikimiz acemiydik yıkayamazdık.
"Hayır aslında bize öğretirsen cok sevinirim Ema teyze " dedim.
"Hemen yıkayalım o halde" dedi.
Aldığımız küvetle kovada su hazırladı Nuray.
Ben çok ayağa kalkamıyordum henüz;
O yüzden Nuray'la birlikte yıkadılar oğlumu.
Bir kac ay sonra Mert Can üç aylık olduğunda Çalışmam gerekiyordu.
Biz işteyken Ema teyze geliyordu.
İşteyken gözümde tütüyordu.
Sürekli Ema teyzeyi arayıp oğlumu soruyordum.
Ema teyzeye minnettardım,o kadar iyi bir kadındı ki her konuda yardımcıydı bize.

Herseye rağmen yalnız hissediyordum kendimi.
Mert'i deli gibi düşünüyordum.Acaba beni unutup başka bir kadını sevmiş miydi? Bu gerçeği merak ediyordum.Ama ona hâlâ güveniyordum.Bu düşünceme içimden ihtimal bile vermiyordum.
Yapmazdı böyle birşey benim bildiğim Mert yapamazdı.

Yaklaşık bir sene geçmişti.Almanyada ki ikinci seneme girmiştim.Tuhaf ama Türkçeyi Nuray'la konusmasam kendi dilimi unutacaktım.

Mert Can da bir yaşına gelmişti.İş arkadaşlarımızla güzel bir dogum günü partisi yapmıştık.Mert Can'a ağırlık olarak Türkçe öğretmiştim.Yeni yeni anne diyordu,mama diyordu.
Birgün "bababa " dedi.Oturup ağladım,yıkılmıştım ilk defa buraya gelişimi sorguladım.
Özlemim de iki kat artmıştı.İstanbul'un kokusunu bile özlemiştim.Ama gidecek cesareti henüz bulamıyordum.
Nuray üç aylığına felan Türkiye'ye gidiyordu.O giderken aileme hediyeler alıp Nuray'la gönderiyordum.