***PİKNİK***

129 12 0
                                    

İşlerimiz yoğunlaşmıştı.Mert'in davaları çok yoğundu neredeyse tüm gün adliyede oluyordu.
Sabahları kahvaltı yapıyorduk birlikte bazen ona bile zamanı olmuyordu.
Semra hanım geldi bir gün;
Hiç beklemiyordum davaya bir haftamız vardı önceden de geleceğini söylememişti.
Dilan;odama alır almaz;
"Efsun hanım size bir şey getirdim işinize yarar mı diye sormak icin geldim.Kusura bakmayın önceden aramaya fırsatım olmadı" dedi oturdu.

Anlaşılan eşiyle ilgili birşeyler olmustu,
"Önemli değil Semra hanım hosgeldiniz ne olduğunu merak ettim açıkçası..." dedim.

Çantasından zarf çıkartıp önüme koydu.
" buyurun bakın Efsun hanım,benim ahlaksız kocamın baska kadınla çekilmiş fotoğrafları var içinde.Meğer bana boşanmayalım derken,beni mahkemelerde süründürmek isterken kendisi çoktan başka hayat kurmuş.Cay bahçesinde,restoranda o kadınla resimleri var.Bu resimleri de dernekten arkadasım  görür görmez çekmiş bana getirdi."

Zarfı açıp resimlere baktım.Gercekten adam hiç geç kalmamış başkasını hayatına almıştı.Eli omzunda,sarılırken,gülerken resimleri vardı zarfın içinde.
"Ne diyebilirim bilemedim Semra hanım,bu durum üzücü ama boşanmak istediğiniz icin bu belgeler belkide aldatılma olduğu icin bir cersede boşanmanıza yardımcı olacaktır."

Semra hanım gülerekten;

"Bende bunu istiyorum Efsun Hanım pazartesi günü mahkemede bu adamdan kurtulacağım yani.Sonra da size bahsettiğim kızımı aramaya koyulacam."

Bu söz daha da ilgimi çekmişti.Sohbet Benim icin şimdi başlamıştı.
"Bu çok güzel Semra hanım;hiç görmediğiniz,dokunmadığınız,kanınızdan olan birilerini aramak güzel.Bende biyolojik ailemi arıyordum bir ara,şuan pek fırsatım olmuyor malum düğün hazırlıklarından dolayı..." dedim.

"Aaa... kusura bakma Efsun hanım,duydum tebrik ederim Allah bir ömür mutlu etsin sizi.Mert bey de çok efendi birisi.Peki özel olmazsa biyolojik ailem dediniz biraz önce,aileniz Yok mu?"

İçim burkulmuştu ailem vardı hemde herseyimdi annem ve babam.Bu konuyu konuşmak onlara ihanet gibi geliyordu ama biranda çıkmıştı ağzımdan Semra hanımın merakını anlayabiliyordum.

"Hayır ailem var.Beni bu yasa kadar herşeyimi mukemmellestiren,bana değer veren bir ailem var.Gerçek ailemi hiç tanımadım.Hastanede Doğum yaptıktan Sonra  beni bırakıp çekip gitmiş,sonra da şimdiki ailem almış beni"

Semra hanıma da yabancı gelmemişti bu hikaye;
Gözleri doldu,duygusal bir kadındı belli.

"İnşallah sende bulursun kızım " dedi.
"Kızım" kelimesiyle kalbim hizla çarpmıştı,içtenlikle bütün samimiyetle söylenmiş bir kelimeydi.Etkilenmistim...

"Hayırlısı..." dedim.
Semra hanım da mahkemede görüşürüz diyerek çıkmıştı odadan.
Bu konu benim derinliğimdi ne zaman Annem tarafından bırakılmışlığım aklıma gelse,derin sularda batmaya yakın bir gemi gibi çaresiz hissediyordum kendimi.Belki liman çok yakın ama ben yolumu bilmiyordum.

Çaresizlik insanın ömrünü yarıya indiren,yasama Sevincini ele geçirmiş bir duyguydu.
Mert gelince onun yanına geçtim zaten eve gidecektim.
"Hosgeldin hayatım nasıl geçti davaların?" Diye sorup sarıldım.
"Hosbulduk huzurum hepsi iyi sonuçlandı sen neler yaptın?"
"Semra hanım geldi kocasıyla ilgili resimler getirdi.Adamın hayatında başka kadın varmış bunuda dışarda gören arkadaşı çekip Semra hanıma getirmiş anlayacağın işim kolaylaştı."

"Semra hanımla o konuları konuştunuz mu peki ?" Diye sordu Mert.
"Evet bu sefer bende anlattım durumumu sasırdı oda... bana inşallah sende bulursun aileni kızım" dedi.

"Bu konunun seni üzmesinden korkuyorum Efsun; dedi.

Bende korkuyordum ama korkunun ecele faydası Yok derler,bir gün illa bulacaktım ailemi ben böyle düşünüyordum.

"Korkma Mert çıkalım mı artık hayatım" dedim.
"Çıkalım bende Yorgunum bugün çok yoğundum biliyorsun." Dedi.

Eve beni bırakmadan önce sahilde oturup balık ekmek yedik.
"Efsun; yarın piknik yapalım mı ne dersin? Ailelerimizde gelir hava bu hafta iyi gibi... hem kafamız dağılır birtanem."  Dedi.

"Olur sevgilim çok iyi düşündün" dedim.

Eve geldiğimde balık ekmekten Sonra annemin yemeklerinden yemediğim icin annem biraz Gönül koymuştu.
Sonra çayımızı içerken Mert'in piknik fikrini annemle babama söyledim.
İkiside olur dediler.
Yarına hazırlık yaptım.
İlk defa babaannemden öğrendiğim pudingli kirabiyelerden yaptım

Düğün yaklaştıkça mutfak islerine heveslenip bütün herşeyi öğrenmek istiyordum.
Sonra bugünkü kafa yorgunluğumla odama geçip uyudum.

Sabah Mert ve ailesinin gittiği ormanlık alana gittik.
Mert çoktan mangalın başına geçmişti.
Rahime hanım ve Ahmet amcanın ellerini öpüp büyükleri bas basa bırakıp Mert'in yanına gittim.

Mert'in her hareketi sadece bana mı özel geliyor diye düşündüm.Mangala etleri dizişi,elindeki kartonla mangalı yellemesi bu hareketlerine bile aşık hissettim kendimi.

Ben Mert'in her zerresini seviyordum.
Onun yaptığı herşey kalbime dokunuyordu.
Aşk her alanda ayrı güzel...

FISILDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin