***DÜĞÜN***

103 10 0
                                        

Zaman benim icin su olup akıyordu.Her sey istedigim gibiydi.Mert'i cok seviyordum ve onunla kavusmaya sadece üç gün kalmıştı.
Düğün salonu tutulmustu, çeyiz esyalarım iki annem tarafından halledilmişti.Davetiyelerimizi el birliğiyle dağıtmıştık.
Beni rahatsız eden tek sey yine kayınvalidem ile olan alışverişimizdi.
Nişandan tecrübeliydim.
O herseyin görkemlisini,zenginini seviyordu biliyordum.
Evimizi Beylikdüzü'nden almıştık hoş bir siteydi.
Eşyalarımızı da sadece Mert'le gidip seçmiştik.
İcimde ne umutlar vardı.
Ama hep bir tarafımda buruktu.
Annesiyle anlasamayorduk sanırım zıt karekter olmak boyle birseydi.
Buna Mert'inde canı sıkılıyordu biliyordum.
Bazen tavırlarından anlaşılmayacak gibi degildi.
Büroya daha az gidiyordum,son gelinlik provama kayınvalidem de gelmek istedi.
Yok desem daha zıt düşeceğimizi bildiğimden;
"Tabi anne gelebilirsin" demistim.
Gelinliğimi kataloklardan seçmistim.
Düsük kol,güpür işlemi kabarık ve sırtı V bir modeldi.
Her provada biraz daha heyecanlanıyordum.Düğün gününü iple cekiyordum.
Herseyiyle hayrandım gelinliğime,fakat kayınvalidem bir kusur bulmuştu yine.
Duamı upuzun istemistim diken bayandan.
Bunu görünce;
"Aaa bu kadar uzun yapmayın" demisti.
Bende ;
"Ben böyle istedim anne,modelide bu sekil zaten..." diyerek konunun fazla uzamasını engellemiştim.
Bazen Mert'e ;
"Annen sanırım beni istemiyor gelini olarak?" Diye soruyordum.
Böyle düşünmeme sebep oluyordu.
Mert'te;
"Olur mu böyle birsey,ben istedikten sonra kime ne?" Diyerek konudan sıyrılıyordu.
Onun sevgisi bana yetiyordu,her kim engel olsa o engeli aşacak kadar seviyordum Mert'i.
O benim gücümdü,inancımdı,tutunabildiğim en kuvvetli dalımdı.
Düğün günü sabahtan kuaförüme gittim.
Saçlarım yıkandı,maşalandı.
Yanımda amcamın iki kızı ve annemler vardı.
Herkes sac modeli seçip saçlarını yaptırmaya başlamışlardı.
Mert'in kardesi de gelmişti yurtdışından,annesinin tam tersi oda tıpkı Mert gibi sıcak kanlı,sevecen ve doğal birisiydi.
Gelinligimi giydiğimde,
"Yengecim cok güzelsin ,gelinliğin konuşuyor resmen,harika" dedi.
Sevinmistim en azından aileden bir kisiyle anlasabiliyordum.
Saclarımı önden örgülü bir topuz yaptırmıştım.
Saat beşe doğru Mert gelmişti.
Annem ve kuzenlerim babamın arabayla salona gecmislerdi.
Bende Mert'le dış çekime gitmiştim.

Mert takımını beyaz almıştı.
Uzun boyuna,kara gözlerine cok yakışmıştı.
Saat sekizde salona gelmeden is arkadaslarımız ve okul arkadaşlarımızla uzun bir konvoy yapmıştık.
Herkese ve herseye minnet duyuyordum.
Benim ve Mert icin en özel gündü.
Salonumuz kır bahcesiydi.
Annem arada bir arayıp salonun durumunu bildiriyor.
"Hemen hemen her davetlimiz geldi" diyordu.
Konvoy halinde salona geldik,
Dans şarkımız başlarken içeriye girdik.
Özenle giris yolumuz süslenmişti.
Her detay düşünülmüştü.
Piste yaklaştıkça Mert'in elini daha cok sıkıyordum.
Uzun zamandır acısıyla,tatlısıyla beklediğimiz o günü yasamak üzereydik.
Artık saatler sonra eşi olacaktım.Ölene kadar birlikte gülüp birlikte ağlayacaktık.
Aşkımız herkesin ilgisini cekiyordu.Herkesin hayal ettiği bir askı yaşıyorduk.
Dans ederken rüyadayım sanmıştım.
Mert'i platonik sevdiğimi sanarken simdi kollarında dans ediyordum.
Yıldızlar her zamankinden daha parlaktı,gök daha bir parlaktı.

Oyun oynamayı sevmediğim icin masada oturuyordum.
Bazen kalkıp oynuyordum.
Son saatlere yakın nikah memuru geldi.
Beklenen soruyu sorduğunda;
"Ömrümün sonuna kadar Evet evet evet....!"
Diye bağırmıştım.Ne kadar evet desem azdı.

Mutluluguma yıldızlar,bulutlar,ay ışığı,evrendeki hersey şahitti o gün...

Düğün bittiginde hüzün sarmıştı,babama sarılıp ağladım.
Uzaga gitmiyordum fakat ilk defa evimden ayrılacaktım.
Eskiden düğünde ağlayanlara anlam veremezdim.
Suan ben ağlıyordum.
Herkesle vedalaşıp Mert'le yuvamıza gittik.
İceri girerken dua ettim.
"Allahım bu mutluluk senin hediyen,benim en zor sınavımda bu aşk belkide,ölüm senin emrin,ama ne olur Mert'i benden önce alma yanına...
Onun yokluğuyla beni sınav yapma."

Diyerek evimize ilk adımı atmıştık.
Ummak güzel bir duyguydu,yaşananın dışında,bir o kadar gerçek ama bedenin hariç beyninin bir isteği gibi...

FISILDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin