Voor jou

Hoofdstuk 2

Het is 5 december dat is je vast bekend
Vanavond wordt heel Nederland verwend
Cadeautjes van de sint en suprises van elkaar
Daarom staat er voor jullie een hoofdstuk klaar

Fijne pakjesavond lieve mensen ❤️😇

~~~~~~~

"Ik zie dat jullie Fenna al ontmoet hebben?" Van Zijverden's stem doet het drietal opschrikken. Bram, die inmiddels de machine aan de praat heeft gekregen, is de eerste die reageert. "Zeker en ze is goedgekeurd. Moet je proeven!" Met een stralend gezicht biedt hij Van Zijverden een kopje koffie aan.

"Het is nou ook weer niet zó fantastisch." mompert Evert. "Let niet op hem." zegt Bram tegen Fenna. "Hij is niet op zijn best op maandagmorgen." Fenna glimlacht. "Begrijpelijk." Evert werpt haar een dodelijke blik toe die Fenna besluit te negeren.

Het wordt al snel duidelijk dat Bram niet van Evert's afstandelijke houding gediend is. "Evert, gedraag je." Nu veplaatst de dodelijke blik zich van Fenna naar Bram. "Sorry hoor, dat ik niet meteen sta te springen om een of andere vreemde in ons team. Ik zou haar graag iets beter leren kennen voor ik haar uitroep tot werknemer van het jaar."

"We verdrinken in het werk. We hebben een extra teamlid nodig en dat weet je zelf ook." Fenna kijkt een beetje ongemakkelijk heen en weer. "Zo is het genoeg." sust Van Zijverden voor de discussie op een ruzie kan uitlopen. "Daar komt het meest volwassen lid van het team al aan dan kunnen we eindelijk beginnen."

Fenna volgt de blik van haar baas en ziet een brunette die hun richting op loopt. "Goedemorgen Liselotte." groet Van Zijverden. "Dit is onze nieuwe collega. Fenna, Liselotte. Liselotte, Fenna."

"Fenna, zei je? Liselotte van Kempen. "De brunette schudt de hand van de blondine. "Fenna Kremer." glimlacht Fenna. De neutrale blik op Liselotte's gezicht maakt plaats voor een ernstige. Met een ruk draait ze zich om en beent terug in de richting waar ze vandaan kwam.

Als versteend blijft Fenna staan. "Heb ik iets verkeerd gedaan?" vraagt ze twijfelend. "Nee joh." stelt Bram haar gerust. "Liselotte is niet zo heel goed met communicatie enzo." "Kom we gaan kijken wat er aan de hand is." stelt Evert voor.

"Lies?" Het is stil in het lab. Fenna doet haar best om haar aandacht erbij te houden, maar kan het niet helpen om even rond te kijken. De ruimte is schoon en netjes. Twee stappels documenten liggen kaarsrecht naast elkaar. De tafel in het midden wordt bezet door een laptop een microscoop en een stuk of wat dossiers; die allemaal keurig geordend lijken te zijn. "Lies, wat is er aan de hand?"

"Vanmorgen is er een man vermoord. Begin twintig, zwart haar. De agenten ter plaatse vonden een briefje in zijn handen." Liselotte drukt een plastic zakje, zo eentje die de politie gebruikt voor bewijsstukken, in Fenna's handen. Verbaasd kijkt Fenna haar aan; Fenna was wel vaker de nieuweling geweest. En de ervaring had geleerd dat het meestal even duurde voordat een team haar dingen toevertrouwden. Fenna richt zich op het plastic in haar handen. In het doorzichtige materiaal zit een briefje verpakt. Twee rode vlekken, bloed vermoedt Fenna, ontsieren het witte papier. De blauwe letters vormen twee regels.

Ik doe het voor jou, Fenna Kremer.
Ik doe het allemaal voor jou.

"Hoeveel Fenna Kremer's wonen er in Nederland?" vraagt Bram die over haar schouder meekijkt. "Dat is niet precies bekend." antwoordt Liselotte. "Kan het zijn dat ze een andere Fenna Kremer bedoelen?" vraagt Evert.

Liselotte haalt haar schouders op. "Dat is mogelijk." Bram trekt zijn wenkbrauwen op. "Is dat niet erg toevallig?" Fenna is het met hem eens. "Te toevalling. Bijna niemand weet dat ik hier vandaag begin te werken. Toch duikt er uitgerekend vandaag een lijk op met een briefje waarin de moord aan een Fenna Kremer wordt opgedragen."

"Dat lijkt me inderdaad net iets te toevallig." vindt Van Zijverderen en ook Evert knikt instemmend. "Toeval bestaat niet." mompelt Liselotte. "Je weet wel wat dat betekent, toch Fenna?" vraagt ze. Fenna knikt langzaam. Ze geeft het plastic zakje terug aan Liselotte. "Er loopt een moordenaar rond die mensen ombrengt voor mij." Het hard op uispreken van de woorden laat een rilling over Fenna's rug lopen.

Ook de rest van het team lijkt zich even geen houding weten te geven. Bram legt zijn hand op Fenna's schouder. "Welkom aan boord?" probeert hij met een kleine glimlach.