Voor jou

Hoofdstuk 17

Op de boekenkast in de woonkamer staat een kistje. Het klein, zwart en geen van hen had zich ooit afgevraagd waarom het voorwerp daar stond. Nu kijken Liselotte en Bram afwachtend toe hoe Fenna op een stoel klimt om het kistje naar beneden te halen.

In de keuken rommelt Evert met het koffiezetapparaat. Liselotte en Bram zitten naast elkaar op de bank. Bram heeft de sleutels van Fenna's auto nog steeds in zijn hand geklemd. Liselotte stuurt een sms'je naar Van Zijverden ter uitleg van hun plotselinge vertrek. Ze werpt een blik op Fenna die inmiddels het kistje in haar handen heeft.

Ze staat te wachten. Het drietal dat op hoge snelheid naar buiten stormt, staat plotseling stil. Ze staat te wachten. Normaal gesproken is Fenna in geen velden of wegen te bekennen als ze eenmaal iets bedacht heeft.

Normaal gesproken lijkt ze van de aardbodem verdwenen tot ze weer ongedeerd het bureau in loopt. Nu staat ze echter te wachten met haar rug tegen het portier van de Mazda geleund. Haar vingers tikken ongeduldig tegen de lak. In haar andere hand heeft ze losjes de autosleutels vast.

"Fen?" Haar bruine ogen schieten om hoog en vinden die van Liselotte. "Wat is er aan de hand?"

"Ik denk dat ik weet waar de code voor staat." antwoordt Fenna. "Sorry, ik had niet weg moeten lopen net. Ik moet het zeker weten, maar ik had niet weg moeten gaan. Niet nu, niet met deze zaak."

Liselotte knikt. De ongebruikelijkheid van de verontschuldiging verbaast haar, maar ze is er blij mee. Blij dat ook Fenna zich lijkt te realiseren dat ze in gevaar zou kunnen zijn.

"Fenna, kun je ons vertellen waar de code voor staat?" vraagt Evert. Fenna schudt haar hoofd.

"Ik wil het eerst zeker weten."

Evert knikt. "Waar gaan we heen?"

"Naar huis." antwoordt Fenna. Haar collega's accepteren het antwoord zonder door te vragen. Bram pakt de autosleutels zachtjes uit haar hand en stapt achter het stuur.

De bovenkant van het kistje is stofig, valt Liselotte op. Zo te zien is het al een hele tijd niet meer aangeraakt. De manier waarop Fenna aarzelt voordat ze het opent, bevestigt Liselotte vermoedens. Fenna pakt er een stapeltje uit. Een stapeltje foto's.

Evert zit vier koppen koffie op tafel. "Mark en ik waren niet de enigste rechereurs betrokken in die undercoveroperatie." begint Fenna.

"Er was een team. Verschillende mensen in verschillende aspecten van de organisatie om zo veel en zo snel mogelijk bewijs te verzamelen."

Fenna legt de bovenste foto op tafel zodat de rest het kan bekijken. "De operatie ging van start met Pieter en Anne." De blondine legt twee foto's neer. "Daarna intergreerde Leonie." Haar woorden worden gevolgd door een derde foto. "Daarna Mark en daarna ik."

Daarnaast legt Fenna de foto's van de slachtoffers. "Met een beetje fantastie...."

Het drietal knikt. "Met een beetje fantastie lijken de slachtoffer op je teamgenoten."

"En de cijfers?" vraagt Evert.

"Daar is waar het eng wordt." antwoordt Fenna. "Leonie is neergestoken. Ze heeft een week in het ziekenhuis gelegen en is toen gestorven op 22 maart."

"L22" mompelt Bram.

Fenna knikt. "Het laatste teken van leven van Pieter was op 5 september en het laatste contact met Anne op 3 september. Daarna heeft niemand ooit nog iets van hen vernomen. Mark stierf op 13 oktober. De F, de F is waarschijnlijk van Fenna."

"Zou kunnen." knikt Evert. "En de 6? Jij zit hier. Jij leeft nog."

"Godzijdank." mompelt Bram.

Fenna haalt haar schouders op. "Nog wel."

~~~~~~~~
Dussss nu is de heftigste aflevering ooit bezig. Dat is dus ook precies de reden dat ik alle social media de komende tijd ga vermijden, want het is carnaval. En ik hou van carnaval dus ik ben niet thuis tot morgenvroeg.

Kortom jullie horen weer van me als ik het heb teruggekeken.😇