Hoofdstuk 31

144 9 4
                                    

Druppeltjes rood bloed bezaaiden haar, eens, witte sneakers. Niet dat Fenna dat kan zien. Nee, de blondine staart recht in de ogen van Pieter vastbesloten om het oogcontact niet te verliezen.

In de handen van Pieter is een mes geklemt en haar lichaam is bezaait met wonden. Haar shirt ligt in de hoek van de kamer op de grond. Haar voeten wijze een beetje verloren naar beneden. De eerste trap die ze hem had verkocht had haar een vrij diepe steekwond in haar bovenbeen opgeleverd; ongeveer 10 centrimeter onder haar heup. Het is nog niet gestopt met bloeden en Fenna weet dat het niet lang meer zal duren voordat ze het bewustzijn verliest.

De rest van de snijwonden zijn niet diep. Pieter zet genoeg druk op het mes om haar huid op te spleten, maar niet genoeg om verdere schade aan te richten. Er is iets aarzelend aan zijn manier van doen en Fenna weet dat die aarzeling op haar lichaam terug te zien zal zijn. Dat heeft Liselotte haar een keer uitgelegd.

De blonde rechereur had al vaker oog in oog gestaan met gevaarlijke mensen, maar deze keer was anders. Pieter was anders. In zijn ogen zag ze geen woede, geen vreemde vorm van genot, geen dreigende blik. Pieter's blik was verdriet af te lezen, onzekerheid, aarzeling. Het was alsof zijn hoofd het niet een was met wat zijn lichaam deed.

"Pieter." Haar stem slaat niet één keer over. Ergens is ze daar best een beetje trots op. "Vertel me over Anne?" Ze had afleiding nodig. Iets om zich op te focussen, iets waar ze zich aan vast kon houden. Iets om haar te helpen haar ogen open te houden.

Even is Fenna bang dat ze nu zijn woede gewekt heeft. Dat het uitspreken van de naam 'Anne' een deur van razernij opent die kosten wat het kost gesloten moet blijven, maar tot haar grote opluchting begint Pieter in plaats daarvan te vertellen; zijn stem net zo aarzelend als de blik in zijn ogen.

Als Pieter over Anne praat is de verdrietige, onzekere blik in zijn ogen verdwenen. De blik wordt vervangen door een andere; een rustige. Eentje die zijn blauwe ogen laat stralen. Eentje waardoor zijn blauwe ogen haar bekend voor komen.

~~~~~~
Ja hoor, ik ben een van de gelukkige die dit jaar aan het eindexamen moet geloven. Dus als ik weer van wattpad verdwijn weten jullie waar het door komt 😅.Nu denk ik dat het allemaal wel goed komt (de eerst twee gingen vandaag namelijk echt super goed 🎉) en dat jullie gewoon updates kunnen verwachten de komende tijd 😇.

Voor jouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu