İkizin Varsa Konuş!

İVK! 38

Multi Irmak. Bu fotoğrafta da aynı Irmak gibi çıkmış starwars tişörtü at kuyruğu falan smösms...

Bavulumu kaldırarak merdivenden çıkardıktan sonra derin bir nefes aldım ve zile bastım.
Yaklaşık 1 dakika kadar sonra kapının açılması ve Orçun'un uykulu gözleriyle karşılaşmamla göz devirdim.

"Ablanı çağır Orçun." Dediğimde gözlerini ovuşturdu.

"Yok kesin rüya görüyorum hem İrmik burda hem de bana Orçun diyor." Bu dediğine başka zaman olsa gülerdim ama şu an o havada değildim.

"Çekil şurdan aptal." Diyerek onu ittirdim ve içeriye girdim.

"Müge!" Diye seslendiğimde tabi ki de ses vermesini beklemiyordum.

Bavulu arkamdan sürükleyerek odasına daldım ve kapıyı kapattıktan sonra onu sarsmaya başladım.

"Müge! Uyansana lan sürtük." Gözlerini açtı ve bir kaç kez kırpıştırdıktan sonra hayretle bana baktı.

"Irmak? Senin ne işin var burda?" Diyerek yatakta doğrulduğunda yatağın ucuna oturdum.

"Uzun hikaye."

"Annemler uyanmadan anlatsan iyi olur"

"Peki." Diyerek derin bir nefes aldım ve anlatmaya başladım.

İki gün önce

"Irmak birşeyler yap! Başı kanıyor." Diye bağırarak Nehir'i sarsan Mert'e dönebildim sonunda.

"Sarsma daha kötü olabilir. Git Okyanusları çağır hastaneye gidelim." Diye sonunda mantıklı bir cümle kurduğumda Nehir'in başını dikkatle yere bıraktıktan sonra koşmaya başladı.
Gözümden dökülen yaşları elimin tersiyle sildikten sonra Nehir'in yanına çöktüm.

"Nehir? Bak lütfen dayan tamam mı? Lütfen!" Dedim hıçkırıklarımın arasından.
"Ben aptalın tekiyim. Sürtüğüm ben. Böyle yapmamalıydım. Ama duygularıma yenik düştüm Nehir. Belkide haklısın seni kıskandım annemin lafları etkiledi beni bilmiyorum. Nehir lütfen uyan! Ölürsen ben bu vicdan azabıyla yaşayamam!" Diye bağırırken dizlerimi kendime çektim ve başımı dizlerime yaslayıp ağlamaya devam ettim.

"Küçükken seninle oyuncaklarımızı paylaşırdık,çikolatalarımızı,yemeklerimizi,legolarımızı... ama Okyanus'u paylaşamadık Nehir. Belkide onun hayatında sen sevgilisi bende kankası olarak kalmalıydım. Üzgünüm. İyileşirsen sana söz veriyorum onu da seninle paylaşmayı öğreneceğim. Zor olacak belki ama ondan vazgeçebilirim Nehir. Yapabilirim." Başımı dizlerime vurdum.

"Seni seviyorum ikizim. Seni Okyanustan daha çok seviyorum. Lütfen ölme. Hem daha Okyanus'u benden alacaksın evleneceksiniz kızınız olacak adını Irmak koyacaksınız bana nispeten yeğenimi bana karşı dolduracaksın hadi ama Nehir daha yaşayacağın çok şey var."

"Irmak! Ne oldu burada?" Diyerek bize gelen Okyanus'a sırıttım.

"Ne mi oldu?" Diye bağırdım ayağa kalkarken.

"Ne olduğunu mu soruyorsun?" Diyerek tam karşısına geçtim.

"Senin yüzünden korkak orospu çocuğu!" Diye bağırarak onu omuzlarından ittirdim.

"Senin ikimizi de oynatman yüzünden! Madem beni seviyordun ne diye ona umut verdin ha? Korkak piç!"

"Irmak şu an onu hastaneye yetiştirmemiz gerek bunları sonra konuşalım."

"Gene kaç, hep kaç zaten bana olan aşkından kaç şimdi sözlerimden kaç! Al sonucu."

"Sus artık tamam mı onu hastaneye yetiştirmem gerek." Diyerek Nehir'i kucağına aldığında başımı onaylamazca iki yana salladım.Onun için gereğinden daha fazla endişeleniyordu. Belki de farkında olmadan onu seviyordu.