Μαϊάμι 4η μέρα

4.3K 147 6
                                    

Το πρωί που ξύπνησα άκουσα τον Σταύρο να μηλάει στο τηλέφωνο.Κάθομαι στο κούφομα της πόρτας και στιρίζω το κεφάλι μου.Τον παρατηρώ που φοράει μόνο το μποξεράκι του.Γυρίζει και με κοιτάει.

''Καλημέρα,πώς κοιμήθηκες;''ρωτάει.

''Αφού ήμουν στην αγκαλιά σου, πολύ καλά''του λέω

''Όταν γυρίσουμε πιάνεις δουλεία''λέει και με πλησιάζει.Πιάνει το πιγούνι μου και με φιλάει.

''Στο γραφείο μου σαν σχεδιάστρια μάρκετινκ.Θα σε έχω δίπλα μου'' συνεχίζει να λέει.

Είμαι πολύ χαρούμενη που θα είμαι μαζί του στο γραφείο γιατί θα τον βλέπω κάθε μέρα.Απο την άλλη θα μπορώ να τον ελένχο να μην ξενοκοιτάει άλλες γιατί μου την δίνει αυτό.Δεν είμαι ζηλιάρα απλά όταν κάτι είναι δικό μου θέλω να είναι ολοκληρωτηκά δικό μου.Ίσως και να ζηλεύω λίγο δεν ξέρω αλλά δεν είμαι ανυπόφορη.

Αφού φάγαμε το πρωινό μας,βάλαμε φόρμες και κατεβήκαμεστο γυμναστήριο.Έχουμε και οι δυο άψογα κορμιά.Εκεί που τρέχουμε στο γυμναστήριο γυρίζει και μου λέει.

''Μου την δίνει ο τύπος στο γυμναστήριο που γραφτήκαμε.''

''Γιατί;''τον ρωτάω.Φυσικά και ξέρω το γιατί απλά θέλω να το ακούσω.

''Γιατί σε έχει φάει με τα μάτια του.''λέει.

''Εεε και που είναι το κακό μωρό μου;''του λέω.Μου αρέσει να τον κάνω να νευριάζει.

''Θέλω να σε τρώω μόνο έγω με τα μάτια αλλά και ολόκληρη.''γυρίζω και τον κοιτάω με ένα πονηρό βλέμμα.

Όταν ανεβήκαμε στην σουίτα, γέμισα την μπανιέρα με νερό και έλαια.Ξάπλωσα μέσα και έκλεισα τα μάτια.Το νερό κουνιέτε και ανοίγω τα μάτια μου κατευθίαν.Είναι ο Σταύρος, γυμνός μπροστά μου.Τα μάτια μου διαστέλονται.

''Τί κάνει εδώ;''τον ρωτάω.

''Θα αργούσαμε πολύ και μπήκα για να μην αργήσουμε και νομίζω ότι χρειάζεσε λίγη βοήθεια.''μου λέει και μπένει μέσα στο νερό και με πέρνει αγκαλιά.

Αρχίζει και με φιλάει στον λαιμό.Τα χέρια του κατεβαίνουν στο στήθος μου και το μαλάζουν ανελέητα.Ένα βογκητό ξεφεύγει απο το στόμα μου.Νιώθω την στήση του να ορθώνετε.Κατεβάζει το χέρι του σιγά σιγά και μπαίνουν δυο δάχτυλα μέσα μου.Μπαινοβγήνουν συνέχεια και τα βογκητά μου συνεχίζουν να αυξάνονται.

Έβαλα ένα γκρι κοντό σορτσάκι nike και μια ροζ V μπλουζα και τα αθλητικά μου nike που είναι ασπρόμαυρα σαν λεοπάρ με ροζ κορδόνια.Έπιασα τα μαλλιά μου κοτσίρα και έβαλα μόνο μέικ απ και κολόνια.Βγήκα έξω και κοίταξα τον Σταύρο που έπεζε ένα παιχνίδι.

''Έτοιμη.''του λέω.

Γυρίζει και με κοιτάει.

''Κούκλα όπως πάντα.''λέει

Φοράει μια μαύρη φόρμα που στον αστράγαλο έχει λάστιχο και μια άσπρη μπλούζα και τα αθλητικά παπούτσια του.Αυτή η φόρμα του τονίζει τον ωραίο ποπό του.

Μπήκαμε στο audi TT και πηγαίνουμε προς άγνοστη κατεύθυνση.

''Πού πάμε;''ρωτάω.

''Έκπληξη''μου λέει.

Σταματάμε στην παραλία και κατεβαίνουμε απο το αμάξι.Με πίανει απο το χέρι και προχωράμε.Βλέπω ένα κύριο να μας κοιτάει και να χαμογελάει.Φοράει ένα μακρύ άσπρο χειτόνα και μπροστά του έχει δυο μεγάλες μαξιλάρες και κεράκια.

''Τί θα κάνουμε εδώ;''ρωτάω

''Γίογκα μωρό μου.''λέει.

Καθόμαστε στις μαξιλάρες και ξεκινάει το μάθημα.Το απόγευμα τελειώσαμε το μάθημα.Πώς πέρασαν τόσες ώρες δεν κατάλαβα.

''Πεινάς''με ρωτάει καθώς μπαίνουμε στο αμάξι.

''Σαν λύκος.''του λέω και γελάει.

Σταματάει μπροστά απ μια καντίνα με hot-dog.Τα λατρεύω.Παραγκέλνουμε και καθόμαστε στα όρθια για να φάμε.Περνάω υπέροχα μαζί του και δεν θέλω να γυρίσω πίσω όμως αύριο φεύγει και μεθαύριο εγώ.Στο ράδιο της καντίνας παίζει το Perhaps Perhaps Perhaps της Doris Day.Έρχετε και με μιάνει και με τραβάει στην άκρη.Με πιάνει για να χορέψουμε.Είναι τόσος κόσμος και μαςκοιτάει αλλά δενμε νοίαζει.

''Μ' αγαπάς;''ρωτάει.

''Ίσως...''του λέω και γελάει.

Σηκώνει το ένα του φρύδι και χαμογελάει.

''Φυσικά και σ'αγαπάω''του λέω και με φυλάει γλυκά στα χείλη.Μόλις τέλειωσε το τραγούδι ο κόσμος που έχει μαζευτεί γύρο μας, μας χειροκροτάει.Κάνουμε μια υπόκλιση και φεύγουμε.

Γυρίσαμε στο ξεναδοχείο και ο Σταύρος αρχίζει να ετοιμάζει τις βαλίτσες του.

''Γρήγορα πέρασαν οι μέρες μαζί σου ''του λέω λυπημένη.

''Όντως αλλά πλησιάζει και το επόμενο ταξίδι μας κάπου πιο μακρυά''μου λέει και με φιλάει.

Το βράδυ το περάσαμε αγκαλία στον καναπέ βλέποντας την μαγευτική θέα.

Κρυφό μου πάθοςWhere stories live. Discover now