Κρυφό μου πάθος

Ο γυρισμός

Το πρωί που ξύπνησα ένιωθα το σώμα μου να πονάει.Είμαι ιδρωμένει.Σηκώνωμε για να ετοιμάσω τις βαλίτσε μου το μεσημέρι φεύγω.Το μέτωπο μου καίει.Μμμ αυτό μου έλειπε τώρα.Πέρνω ένα παυσίπονο για να κατέβει ο πυρετός μου.Παραγκέλνω πρωινό και περιμένω.Φοράω ένα μουσταρδί υφασμάτινο παντελόνι με τσεπες μπροστά και πίσω.Φοράω ένα μαύρο πόλο μπλουζάκι και τις ψηλές μου πλατφόρμες που είναι με πάτο φελό.Ο πάτος έχει μια πορτοκαλή γραμμή και απο πάνω έχει κίτρινι,πορτοκαλί,ροζ και κόκκινο λάστιχο που συγκρατει το πόδι.Πίανω τα μαλλιά μου κοτσίδα και βάφομαι.Τρώω το πρωινό μου και πέρνω τηλέφωνο τον σοφέρ.Σε 5 λεπτά ήταν κάτω και με περίμενε.Πέρνω τις βαλίτσες μου και κατευαίνω.Πηγαίνω στο αεροδρόμειο και ετοιμάζομαι να απογειοθώ.

Όταν έφτασα τα αυτιά μου βούιζαν και ζαληζόμουν.Ο πυρετός πρέπει να έχει ανέβει.Βγαίνοντας απο το αεροδρόμειο βλέπω τον Σταύρο μέσα στο audi r8.Βγαίνει έξω και έρχετε και πέρνει την βαλίτσα μου.Με φιλάει παθιασμένα και μου λέει.

''Μπές στο αμάξι, μωρό μου.''

Μπαίνω και το αμάξι γκαζόνει.

''Δεν σε βλέπω καλά.Τί έχεις μωρό μου;''με ρωτάει.

''Πυρετό.Μάλλον αρρώστησα.''λέω.

''Θα σε πάω σε έναν γιατρό''λέει.

''Όχι δεν χρειάζετε.Πάμε σπίτι σε παρακαλώ.''λέω.

''Καλά αλλά θα με αφήσεις να σε φροντήσω.''λέει.

''Καλά''λέω.

Όταν φτάσαμε στο σπίτι δεν ήταν κανένας.Ανοίγω την πόρτα του δωματίου μου και βλέπω πάνω στο κρεβάτι μου,μία θύκη βιολιού.

''Σταύροοοοο''φωνάζω.

''Τί έγινε μωρό μου,τί έπαθες;''λέει και μπαίνει φουρτουνιασμένος στο δωμάτιο μου.

''Τί είναι αυτό;''τον ρωτάω και δίχνω την θύκη.

''Ένα βιολί.''απαντάει.

''Και που ξές ότι παίζω βιολί.''ρωτάω.

''Είδα ένα βίντεο απο όταν ήσουν μικρή.Θα μου παίξεις;''λέει.

''Φυσικά'' του λέω.

''Έλα λίγο μαζί μου μου έχω ακόμα μια έκλπηξη.Πάρε και το βιολί μαζί.''λέει.Κρατάω στο ένα χέρι το βιολί και με το άλλο κρατάω το χέρι του Σταύρου.Κατεβαίνουμε στο υπόγειο και ανοίγει μια πόρτα.Μένω με το στόμα ανοιχτό.Υπάρχει ένα μεγάλο μαύρο πιανό με ουρά.Κάθεται στην καρέκλα του πίανο και ξεκινάει να παίζει comptine d'un Autre Ete απο τη γνωστή ταινεία Amelie.Τον συνοδεύω με το βιολί.Η μουσική μας είναι μαγευτική.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και κάνω ένα ζεστό μπάνιο.Βάζω τις μπιτζάμες μου και ξαπλώνω.Η πόρτα χτυπάει.

''Ναί''λέω

''Σου έφερα σούπα και ένα αντιπυρετικό.''μου λέει 

Η σούπα είναι υπέροχη. Ο Σταύρος έχει ξαπλώσει δίπλα μου και με παρατηρεί.Μόλις τελειώνω την σούπα μου ξαπλώνω και εγώ δίπλα του. Είναι απόγευμα προς βράδυ.Αποκοιμιέμε και εκείνος συνεχίζει να με κοιτάει.Κάποια στιγμή φεύγει για να με αφήσει να ξεκουραστώ.Μετά απο λίγο με πήρε βαθυά ο ύπνος και δεν ξύπνησα μέχρι το πρωί.