Κρυφό μου πάθος

Νίκα

Το συγκεκριμένο κεφάλαιο έχει λίγες ακατάληλες λέξεις.Διαβάστε το με δίκη σας ευθύνη.

...............

Την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησα με κέφια.Το σπίτι ήταν καθαρό.Χτες το καθάρισε η οικιακή βοηθοός.Η Νίκα έρχεται το μεσημέρι οπότε θα φάμε έξω.Λέω να πω τον Σταύρο να μην έρθει, γιατί έχω να δώ καιρό την φίλη μου και έχουμε να πούμε πολλά.Γυρίζω το βλέμμα μου πάνω του.Κοιμάται τόσο ήρεμα.Είναι τόσο γλυκός και τόσο όμορφος.Απλώνω το δείκτη του χεριού μου στο μάγουλο του και τον χαιδεύω απαλά.Ανοίγει τα μάτια του ελαφρά και με κοιτάζει.

<<Καλημέρα μωρό μου.>>του λέω και τον φιλάω.

<<Καλημέρα.Τί ώρα είναι;>>λέει νυσταγμένα.

<<Ώρα να ξυπνήσεις.>>του λέω.

Σηκώνομαι απο το κρεβάτι και πηγαίνω στην κουζίνα για να ετοιμάσω πρωινό.Μετά απο λίγο σηκώνεται και ο Σταύρος.Είναι 11 το πρωί και η Νίκα έρχεται 2 το μεσημέρι.Πρέπει να ετοιμαστώ σε λίγο.Ο Σταύρος κάθεται στο τραπέζι για να φάμε πρωινό και κάθομαι και εγώ απέναντι του.

<<Σήμερα έρχεται η Νίκα.>>λέω καθως δαγκώνω την φρυγανιά μου.

<<Μμμμ το ξέρω.>>λέει.

<<Μωρό μου....Θα σε πίραζε να μην ερχόσουν μαζί μου.Θέλω να τα πώ λίγο με την κολλητή μου.>>λέω.

<<Πλάκα κάνεις;Κανένα πρόβλημα.Τί να έκανα με τις γυναίκες εγώ;.Θα πεταχτώ λίγο στο γραφείο και μετά θα περάσω απο το μαγαζί να δώ τους υπόλοιπους.>>λέει.

<<Αχχχ τέλεια μωρό μου.Σε ευχαριστώ.>>λέω.

<<Πάω να ετοιμαστώ.>>λέω. <<Όταν τελειώσεις μάζεψε και το τραπέζι.>>

<<Πφφφ καλά αγάπη μου.>>λέει.

Μπαίνω να κάνω ένα μπάνιο.

Φοράω ένα άσπρο μπλουζάκι nike που είναι αμάνικο και ένα μάυρο κοντό σορτσάκι nike με άσπρο κορδόνι.Πιάνω το μαλλί έναν ψηλό κότσο.Βάφομαι ελαφρά και βάζω την κολλώνια μου.Τέλος βάζω τα αθλητικά άσπρα μου nike σπορτεξ και παίρνω την μαύρη αθλητικιά τσάντα μου που μπαίνει στην πλάτη.Βγαίνω στην κουζίνα και ο Σταύρος τακτοποιεί το τραπέζι.Είναι 1:15 το μεσημέρη.Καλά πότε πήγε τέτοια ώρα;

<<Μωρό μου φεύγω.>>λέω και τον φιλάω.

<<Καλά αγάπη μου. Θα τα πούμε το βράδυ.>>λέει.

Μπαίνω στο καινούργειο μου αμάξι καιπηγαίνω προς το αεροδρόμειο.Όταν φτάνω στο αεροδρόμειο είανι δύο παρα δέκα.Παρκάρω και μπαίνω στην αίθουσα αφήξεων για να την περιμένω.Η ώρα είναι δύο και δέκα.Μάλλον θα περιμένει τις αποσκευές της.Οι πόρτες ανοίγουν και ο κόσμος βγαίνει έξω.Αγκαλιάζονται, φιλιούνται, κλένε.Όντως συγκινιτηκό.Να και η Νίκα.Έχει αλλάξει πολύ.Η Νίκα είναι ψηλή με καστανά καρέ μαλλιά.Έχει αμυγδαλοτά μάτια,σαρκώδοι χείλη,και μια μυτούλα που θέλω να την ζουλίξω.Το ''έχει αλλάξει'' πηγαίνει στο σώμα της.Φαίνεται πιο γυμνασμένη και πιο αδύνατει απο κάθε άλλη φορά.Χμμμ μάλλον θα ερωτεύτηκε.