Κρυφό μου πάθος

Πρώτη φορά!!

Το πρωί ξύπνησα πριν τον Σταύρο.Πέρνω τν κολώνια απο την τσάντα μου και μπαίνω σιγά σιγά στο δωμάτιο του.Ακόμα κοιμάτε ο γλυκός μου.Βάζω την κολώνια στο διπλανό μαξιλάρι.Βγάζω το κραγιόν απο την τσάντα μου και γράφω στον καθρεύτη:

''Καλημέρα μωρό μου.Είσαι η ζωή μου όλη.Σ'αγαπώ!!''

Βάζω λίγο κραγιόν στα χείλια μου και φιλάω τον καθρεύτη.Βγάινω απο το δωμάτιο και πάω να ανοίξω την πόρτα μου.

<<Πού ήσουν;>>η φωνή στης Μαρίας με σταματά.Οοο γαμώτο αυτό μου έλειπε τώρα.Πέρνω μια βαθυά ανάσακαι γυρίζω με αυτοπεπίθεση.

<<Στο σπίτι αυτό μένω πιά, σ'αρέσει δεν σ'αρέσει δικό σου πρόβλημα και μπορώ να πηγαίνω όπου θέλω.Δεν νομίζω ότι χρειάζετε να σου δίνω αναφορά.>>λέω και μπαίνω στο δωμάτιο μου και κλείνω την πόρτα.Μια χαρά της απάντησα.Δεν θα με κάνει αυτή ότι θέλει.Μόλις μαζέψω λεφτά θα φύγω απο εδώ και ας διαφωνεί ο Σταύρος.

Μπαίνω για ένα γρήγορο ντουζ.Φοράω ένα άσπρο φόρεμα με ράντα που πίσω έχει ένα σκίσημο.Βάφομαι και ισιώνω τα μαλλιά μου.Βάζω τα μαύρα μου τακούνια και πέρνω την μαύρη μου τσάντα.Προσθέτω ένα κόκκινο κραγιον και κατεβαίνω.

Μπαίνουμε στο audi και ξεκινάμε.

<<Πού ήξερες τί κολώνια φοράω;>>με ρωτάει ο Σταύρος.

<<Την είδα.>>λέω.

<<Σταύρο θέλω να με βοηθήσεις σε κάτι που θα χρειαστώ.>>συνεχίζω να λέω.

<<Ναί μωρό μου ότι θες.>>λέει.

<<Μόλις μαζέψω λίγα λεφτά σκεύτομαι να νοικιάσω ένα σπίτι και θέλω να με βοηθήσεις να βρώ ένα.>>λέω.

<<Τί σου έκανε η Μαρία;>>με ρωτάει τσατισμένος.

<<Δεν έχει σημασία απλά δεν την αντέχω.>>λέω.

Είμαστε μέσα στο ασανσέρ της εταιρίας.

<<Είσαι πολύ σέξυ σήμερα και με κολάζεις>>λέει ο Σταύρος.

Του χαμογελάω πονηρά και του λέω:

<<Είμαστε στο γραφείο>>

Μπαίνει ο καθένας στο γραφείο του.Ξεκινάω την δουλειά.Σηκώνωμαι και πάω στην κουζίνα να πάρω ένα καφέ.Είναι και ο Σταύρος εκεί.Καλά πότε πήγε καιδεν τον κατάλαβα.

<<Θα με περιμένεις μετά να φύγουμε μαζί.Θέλω να σου δίξω κάτι>>λέει.

Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και πηγαίνουμε μαζί προς τα γραφεία μας ο καθένας.Το τηλέφωνο μου χτυπάει.