Κρυφό μου πάθος

Ο Πίνακας...

Έχει περάσει ένας χρόνο απο την γέννα μου. Έχω χάσει όλα τα κιλά της εγκυμοσύνης και το σώμα μου είναι όπως πριν και καλύτερο. Η ταινία έχει γυριστεί και τώρα θα πάει στα όσκαρ. Με τον Ματτ είμαι μια χαρά. Δεν μπορώ να πώ το ίδιο ακριβώς και για τον Σταύρο. Αποφεύγω να πηγαίνω το παιδί για να το δεί. Στέλνω τον Ματτ ή την μητέρα μου. Σήμερα είναι η πρώτη φορά απο τότε που χωρίσαμε που θα πάω στο σπίτι για να πάρω την μικρή γιατί ο Ματτ λείπει ταξίδι στην Αγγλία και η μάνα μου πρόλαβε και την πήγε στο Σταύρο και τώρα είναι στην δουλειά και δεν μπορεί να την φέρει. Βάζω τις φόρμες μου και πάω να την πάρω. Χτυπάω την πόρτα του διαμερίσματος του. Η πόρτα ανοίγει και βλέπω τον Σταύρο με τις φόρμες που του είχα αγοράσει εγώ πρίν χωρίσουμε.

<< Έρη; Εσύ εδώ;>>είναι ξαφνιασμένος απο την παρουσία μου.

<< Ναί ήρθα να πάρω την μικρή.>>  του λέω με μαλακή φωνή.

<< Πέρασε.>>

Μπαίνω μέσα. Το σπίτι είναι καθαρό και τακτοποιημένο.

<< Η μικρή;>>

<< Κοιμάτε. Θές να πιούμε κάτι μέχρι να ξυπνήσει; Είναι κουρασμένη.>>

<< Εντάξει. Ένα τσάι, ευχαριστώ.>>

<< Πώς και ήρθες εσύ να την πάρεις;>> λέει την ώρα που βάζει μπροστά μου την κούπα με το τσάι.

<< Δεν μπορούσε κανείς άλλος.>>

Η ματιά μου πέφτει πάνω σε ένα καβαλέτο ζωγραφικής που είναι σκεπασμένο με ένα μαύρο πανί.

<< Ζωγραφίζεις;>> ρωτάω την ώρα που σηκώνομαι και πάω προς το κάρδο.

<< Ναι>>

Πάω να πιάσω το μαύρο ύφασμα και να δώ τον πίνακα.

<< Έρη δεν...>> δεν πρόλαβε να τελείωσει την πρόταση του και εγώ τον είχα ξεσκεπάσει.

Ένα επιφώνημα ξαφνιασμού βγαίνει απο το στόμα μου την ώρα που βλέπω την ζωγραφιά του κάδρου. Είμαι εγώ με κόκκινα μαλλιά, γυμνή και έχω τα χέρια μου στο στήθος μου. Το πρόσωπο μου κοιτάζει προς τα κάτω θλυμένα και το ένα μου χέρι ακουμπάει το μέτωπο μου στιρίζοντας το κεφάλι μου.

<< Εγώ είμαι αυτή, έτσι δεν είναι Σταύρο;>>

Ο Σταύρος ξεφυσάει.

<< Ναι.Εσύ.>>

Ένα δάκρυ κυλάει καυτό απο τα μάτια μου και πέφτει στο πάτωμα. Τυλίγω τα χέρια μου μεταξύ τους στο στήθος μου. Ο Σταύρος με γυρίζει έτσι ώστε να με κοιτάει στο πρόσωπο. Με τραβάει στην αγκαλιά του και με χαιδεύει τα μαλλιά.