Κρυφό μου πάθος

Λούνα Πάρκ

Το πρωί με ξύπνησε ο θόρυβος απο την κουζίνα. Πετάγομαι απο το κρεβάτι και τρέχω προς την κουζίνα. Βλέπω την μητέρα μου να μαγειρεύει και ο σκύλος να κάθεται πάνω στο τραπέζι.

<< Μαμά τί κάνεις πρωί πρωί.;>>λέω και παίρνω στην αγκαλιά μου τον Μελένιο.

<< Είπα να μαγειρέψω βρε παιδί μου. Τί θα φάμε το μεσημέρι;>>λέει.

<< Καλά έκανες. Τί μαγειρεύεις;>>λέει.

<< Σηκωτάκι με ρίζι.>>λέει.

<< Μπλιάχ.>>λέω και βγάζω την γλώσσα μου έξω.

<<  Δεν έχει μπλιάχ πρέπει  να τρώς σωστά για το παιδί.>>λέει.

Παίρνω τον Μελένιο και πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι. Η Νίκα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και αρχίζει να χοροπηδαει πάνω στο κρεβάτι. Δεν υπάρχη ησυχία ποτέ σε αυτό το σπίτι.

<< Άσε με να κοιμηθώ.>>την λέω.

<< Σήκω τεμπέλα έχεις πρόβα στο μέγαρο.>>λέει.

<< Τί; Ποοο το ξέχασα.>>λέω και σηκώνομαι να κάνω ντουζ.

<< Ερωτευμένο μου εσύ.>>λέει Νίκα.

<< Εγώ; Ερωτευμένη; Με τίποτα.>>λέω αλλά καταβάθος, πολύ βάθος δεν το πιστεύω.

Έβαλα ένα κοντό κολάν μέχρι το γόνατο και μια κίτρινη φωσφορούχα μπλούζα και κίτρινα φωσφορούχα παπούτσια. Έπιασα τα μαλλιά μου κοτσίδα και πήγα για πρόβα στο μέγαρο.

Όταν τέλειωσα πήγα για τρέξιμο στο Σέντραλ Πάρκ. Την ώρα που έτρεχα μου έρχεται ένα μύνημα απο τον Μάττ.

''Καλημέρα!!! Πού σε βρίσκω; Πέρασα απο το μέγαρο αλλά μου είπαν ότι πήγες για τρέξιμο.''

Του στέλνω απάντηση.

'' Καλημέρα.Είμαι στο Σέντραλ Πάρκ για τρέξιμο. Εσύ;''

Μου έρχεται μύνημα αλλά δεν προλαβαίνω να το ανοίξω γιατί πάω να συγκρουστώ με ένα ποδήλατο αλλά νιώθω δύο σφηχτά μπράτσα να με τραβάνε προς τα πίσω και να πέφτω στο έδαφος, μάλλον καλύτερα στο στήθος κάποιου.

<< Είσαι πολύ απρόσεχτη Έρη>>λέει κάποιος και νομίζω είναι η φωνή του Ματτ. Γυρίζω και βλέπω τον Ματτ.

<< Είμαι λίγο.Ευχαριστώ. Πώς με βρήκες;>>λέω.

<< Διάβασε το μύνημα που σου έστειλα στο κινητό.>>λέει.

Διαβάζω.

'' Κοίτα πίσω σου.''

<< Ήμουν πίσω σου>>λέει.