Κρυφό μου πάθος

Πρωινό ξύπνημα

Το πρωί που ξύπνησα ο Σταύρος δεν ήταν δίπλα μου.Η θέα μπροστά απο τα πόδια μου είναι εκπληκτηκή.Σηκώνομαι και βάζω το εσωρουχό μου.Αρπάζω και το πουκάμισο του Σταύρου και το φοράω.Βγαίνω έξω και μυρίζει κάτι ωραία απο την κουζίνα.Βλέπω τον Σταύρο με τον μποξεράκι να τηγανίζει αβγά.Με έχει κολάση ο κώλος του με το μποξεράκι.Πηγαίνω και τον αγκαλιάζω απο πίσω.

<<Καλημέρα μωρό μου>>λέω.

<<Καλημέρα νινί μου>>λέει και με φιλάει.

<<Κάτσε να φάμε πρωινό.>>λέει.

<<Γιατί δεν με ξύπνησες να τα ετοιμάσω εγώ;>>λέω.

<<Δεν χρειάζετε μωρό μου να κουράζεσε.Φοράς το πουκάμισο μου;>>λέει.

<<Ναί πιράζει;>>λέω και του χαμογελάω.

<<Όχι μωρό μου.Ααα περίμενε λίγο έχω κάτι να σου πώ>>λέει.

Πηγαίνει και πέρνει ένα χαρτί απο τον εκτυπωτή.Το σκίζει στην μέση και μου δίνει το μισό μαζί με έναν στηλό.

<<Τί είναι αυτό;>>ρωτάω.

<<Λοιπόν κοίτα,θα γράψουμε και οι δύο ένα τραγούδι σε αυτό το χαρτί.Δεν θα μου το δίξεις θα το γράψεις και θα το διπλώσεις στα δύο.Το τραγούδι που θα γράψω στο χαρτί μου θα είναι αφιερομένο για σένα και το δικό σου σε μένα.>>λέει.

<<Ο.Κ.>>λέω.

Ανοίγω το χαρτί και γράφω ένα τραγούδι και το ίδιο και αυτός.Μόλις γράψαμε και οι δύο, μου λέει.

<<Λοιπόν, τώρα θα τα ανοίξουμε και θα δούμε τα τραγούδια.>>λέει.

Τα ανοίγουμε και δύο.Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα.Και οι δύο γράψαμε το ίδιο τραγούδι.

<<Και οι δύο το all of me του John Legend.>>λέω.

<<Όταν θα με πέρνεις αυτό θα χτυπάει.>>λέει.

Αφού φάγαμε το πρωινό μας σηκωθήκαμε να ντυθούμε για να γυρίσουμε σπίτι.Μπαίνουμε στο δωμάτιο και αντικρίζω κάτι ντροπιαστηκό.Τα σεντόνια είναι κόκκινα με αίμα.

<<Σταύρο συγνώμη>>λέω και χόνομαι στην αγκαλιά του.Μεαγκαλιάζει και αυτός.

<<Χέιι μωρό μου μην σκας.Θα τα πλένει η καθαρίστρια.>>λέει.

<<Ντρέπομαι>>του λέω και το πρόσωπο μου είναι χομένο μέσα στο στήθος του.

<<Δεν χρειάζετε να ντρέπεσε είναι φυσικό.>>λέει και με φιλάει.