Κρυφό μου πάθος

Είμαι έγκυος...

Ξύπνησα στις 6 το πρωί και η Νίκα ακόμα κοιμόταν.Φυσικό. Έβαλα καφέ και άνοιξα το δεύτερο βιβλίο.Πέντε ώρες συνεχόμενα διάβαζα μέχρι να ξυπνήσει η Νίκα.

<<Χρειάζομαι την βοήθεια σου.>>λέω.

<<Μμμμ τί βοήθεια;>>λέει.

<<Πρέπει να βρω ένα καλό φόρεμα για να βάλω σήμερα το βράδυ.>>λέω.

<<Πού θα πάτε;>>με ρωτάει.

<<Δεν ξέρω κάπου καλά.>>λέω.

<<Πάρ' τον λίγο τηλέφωνο και δώστον μου να τον μιλήσω.>>λέει.

<<Τί τον θές;>>λέω.

<<Να τον ρωτήσω κάτι.>>λέει.

Της δίνω τον Σταύρο για να μιλήσουν.Πάει στο δωμάτιο.Μα τί στο καλό λένε;

Μετά απο λίγο βγαίνει η Νίκα απο το δωμάτιο και μου δίνει το τηλέφωνο.

<<Τί είπατε;>>ρωτάω.

<<Να περιμένουμε πρέπει.Τα κανόνισα.>>λέει.

<<Οχχχ!!!!>>λέω.

Καθόμαστε στον καναπέ.

<<Βρήκα όνομα στον σκύλο.>>λέω.

<<Ααααα πώς;>>ρωτάει η Νίκα.

<<Μελένιος!!!!.>>λέω με ενθουσιασμό και καμάρι.

<<Γλυκούλικο.>>λέει.

<<Τί περιμένουμε;>>ρωτάω.

<<Ποοο μην είσαι τόσο ανυπόμονη.Κάνε κάτι άλλο θα αργήσει η έκπληξη.>>λέει.

Ανοίγω το βιβλίο έχω κόλλημα.Έχω φτάσει ίδη στην μέση και μάλλον αύριο θα το έχω τελειώσει.Είμαι πολύ βιβλιοφάγος.

Μετά απο δύο ώρες το κουδούνι χτυπάει.Ανοίγω την πόρτα.Είναι απο το κούριερ.

<<Είστε η κυρία Έρη;>>ρωτάει το παιδί.

<<Ναί η ίδια.>>λέω.

<<Αυτό είναι για εσάς.Υπογράψτε εδώ παρακαλώ.>>λέει.

Βάζω στα γρήγορα την υπογραφή μου και κλείνω την πόρτα.Η Νίκα με κοιτάζει και ξέρει πολύ καλά τί είναι αλλά δεν μου λέει γιατί περιμένει να το ανοίξω.

<<Γιατί με κοιτάς έτσι;>>ρωτάω εκνευρισμένη.Μου την δίνει όταν με κοιτάει έτσι με αθώο βλέμμα ενώ δεν είναι αθώα κάτι έχει κάνει.

<<Εεεε άνοιξε το πόση ώρα>>λέει.

Ανοίγω το κουτί και μένω έκπληκτη.Ένα φόρεμα.Είναι αρκετά κοντό και στράπλες και τονίζει υπερβολικά το στήθος.Έχει πάνω όλο στράζ και είναι στενό.