Κρυφό μου πάθος

Ανάρρωση

Το πρωί ανοίγω τα μάτια μου και στο διπλανό μαξιλάρι αντικρίζω μία σοκολάτα lacta.Χαμογελάω και σηκόνωμαι και κάθομαι σαν να κάνω γιόγκα.Παίρνω την σοκολάτα και την ανοίγω.Κόβω ένα κομμάτι και τρώω.Τον γλυκό μου,τον λατρεύω.Βλέπω πίσω απο τη σοκολάτα ότι το περιτύλιγμα γράφει κάτι.Βγάζω την σοκολάτα και βλέπω το σημείομα.Λέει.

''Καλημέρα μωρό μου.Είσαι το άλλο κομμάτι της ζωής μου.Σ'αγαπώ άγγελε μου.''

Πετάγομαι απο το κρεμάτι και μπαίνω να κάνω ένα ντουζ.Ο πυρετός μου έχει πέσει.Βγαίνω έξω και βάζω μουσική στο κινητό μου.Ακούω το jar of hearts της Christina Perri.Το λατρεύω.Σήμερα θα πάω στο γραφείο με τον Σταύρο για την δουλειά και πρέπει να είμαι εντυπωσιακή.Βάζω ένα φουξ κολητό φόρεμα μέχρι το γόνα το και είναι στράπλες.Βάζω και τις μαύρες μου γόβες.Βάφομαι και ισιώνω το μαλλί μου.Βάζω και το χρυσό ρολόι μου και πέρνω το μαύρο μου σακάκι και το τσαντάκι μου και κατευαίνω.Όλοι μένουν με ανοιχτό στόμα εκτός απο την Μαρία που με κοιτάει με μίσος.Οχχ μάλλον θα του είπαι ο Σταύρος ότι πιάνω δουλειά στο γραφείο του.

<<Καλημέρα>>μου λένε όλοι.

<<Καλό ξεκίνημα στην νέα σου δουλειά.>>λένε όλοι εκτός απο την Μαρία.Την κοιτάω σαν να περιμένω να το ακούσω και απο εκείνη.Σκύβει το κεφάλι και μου λέει.

<<Καλό ξεκίνημα>>μέσα απο τα δόντια της.

<<Είπαις κάτι Μαρία;Γιατί δεν άκουσα.>>λέω ειρωνικά.

<<Κλό ξεκίνημα>>μου λέει.

<<Ευχαριστώ>>απαντάω.

<<Σταύρο πάμε;>>ρωτάω

<<Ναί>>λέει.

Μπαίνουμε στο audi ΤΤ και ξεκινάμε για την δουλειά.

<<Έχεις ωραίες καμπίλες μωρό μου.>>λέει.

<<Ευχαριστώ>>λέω.

Μόλις μπαίνουμε στην εταιρία, όλο το προσωπικό περιμένει στην σειρά για να με γνωρίσει.Μετά απο λίγη ώρα τους έχω γνωρίσει όλους.Ο Σταύρος με πηγαίνει στο γραφείο μου.Μπαίνουμε σε έναν μακρύ διάδρομο.

<<Αυτό είναι το φραφείο μου και αυτό το δικό σου.>>λέει και μου δίχνει δύο πόρτες.Είναι απέναντι τα γραφεία μας και έχουν τζαμαρία με κουρτίνες που κατεβαίνουν ηλεκτρικά.Μου αρέσει αυτό γιατί θα βλέπω τι κάνει.

Όταν τέλειωσα όλη την δουλειά μου πέρνω τα πράγματα μου και πηγαίνω να φύγω.Ο Σταύρος με προλαβαίνει στο ασανσέρ.Καθόμαστε δίπλα δίπλα χωρίς να μηλάμε και κοιτάμε την πόρτα χαμογελόντας.Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε να παιθάνουμε στο γέλιο αλλά κρατιόμαστε.Ξαφνικά με φιλάει στο στόμα απότομα χωρίς να το περιμένω.Τότε σκάμε στα γέλια και οι δύο.

<<Τί θες να κάνουμε σήμερα;>>μου λέει μέσα στο αμάξι.

<<Θέλω να περπατήσουμε στην παραλία και να πάμε για φαγητό.>>λέω.

Το audi γκαζόνει περισότερο.Σταματάμε έξω απο ένα εστιατόριο.Κατεβαίνει και ανοίγει την πόρτα μου.Μου δίνει το χέρι του για να κατέβω.Μετά απο 2 ώρες νωμίζω ότι έχω σκάσει.Μπαίνουμε στο αμάξι για να πάμε σε μιαπαραλία.Βγάζω τα τακούνια μου γιατί βουλιάζουν στην άμμο.Με το ένα μου χέρι κρατάω τα τακούνια μου και με το άλλο το χέρι του Σταύρου.Μετά απο 1 ώρα γυρίζουμε στο σπίτι γιατί δεν θέλουμε να καταλάβει κανείς τίποτε.Ανοίγουμε την πόρτα και μπαίνουμε μέσα.Βλέπουμε μπροστά μας την Μαρία.

<<Γιατί αργήσατε τόσες ώρες;>>μας λέει.Πάω να μηλήσω αλλά ο Σταύρος με κάνει νόημα να μην το κάνω.

<<Ότι θέλουμε θα κάνουμε αναφορά θα σου δώσουμε.>>λέει ο Σταύρος.

<<Ναί αναφορά θα μου δώσετε.Απετώ να μάθω.>>λέει η Μαρία και κοιτάει εμένα.

<<Βούλοσέτο Μαρία γιατί πολύ αέρα πήρες και θα στον κόψω μια και καλή.>>λέει ο Σταύρος.

<<Καλά θα τα πούμε εμείς μετά.>>λέει η Μαρία στον Σταύρο.

<<Δεν έχουμε να πούμε τίποτε και μην με πρίζεις σκατόμωρο>>της λέει ο Σταύρος.

Καλά τις είπαι.Τί την νοίζει τί κάνει ο αδελφός της.Σπαστηκιά.Ανεβαίνω στο δωμάτειο μου και πέφτω πάνω στο κρεβάτι μου.Το κινητό μου χτυπάει.Έχω μύνημα απο τον Σταύρο.

''Μην δίνεις σημασία στην Μαρία απλά ζηλεύει που περνάω χρόνο μαζί σου.Σ'αγαπώ''

Γράφω κατευθείαν.

''Δεν με πίραξε.Κι εγώ σ'αγαπώ.''

Κάνω ένα ντουζ και πέφτω να κοιμηθώ.Είμαι εξαντλημένη.