Κρυφό μου πάθος

Η Ανακοίνωση

Την επόμενη μέρα νιώθω ακόμα πιο κουρασμένη.Το φως της ημέρας με τυφλώνει.Πετάγομαι απο το κρεβάτι και μπαίνω για ντουζ.Φοράω μια φόρμα στα γρήγορα και κατεβαίνω για πρωινό.

''Καλημέρα''λέω.

''Καλημέρα''μου λένε όλοι και κάθομαι για πρωινό.Μετά απο λίγη ώρα αποφασίζω να ανακοινώσω για το ''επαγκελματικό'' ταξίδι μου.

''Θέλω να σας ανακοινώσω ένα ευχάριστω νέο''λέω και όλοι στρέφουν την προσωχή τους πάνω μου.

''Σε δύο μέρες πετάω για Μα'ι'άμι.''λέω. Όλοι με κοιτούν παράξενα.

''Γιατί;''ρωτάει η μητέρα μου.

''Με καλέσαν για δουλειά αλλά πρώτα θα με δουν.Είναι πληρωμένα τα εισητήρια απο αυτούς και με την ευκαιρία θα κάτσω μια εβδομάδα εκεί.''λέω

''Ωραία''λέει η θεία μου και όλοι μου εύχονται να πάρω την δουλεια.

''Σταύρο εσύ έκλεισες τα εισητήρια που σου είπα για να πας στο φεστιβάλ;''λέει η θεία μου.

''Ναί μαμά.Σε 3 μέρες πετάω για Τορόντο.''απαντάει ο Σταύρος.

Μετά απο μία ώρα όλοι έχουν πάει για τα ψώνια του μαγαζιού και εγώ με τον Σταύρο είμαστε μόνη στο σπίτι και ετοιμαζόμαστε να πάμε στο γυμναστήριο.Έρχετε και με φιλάει παθιασμένα.Εγώ ανταποδίδω το καυτό φιλί του και περνάω τα χέια μου μέσα απο τα μαλλιά του.

''Το Μα'ι'άμι μας περιμένει.''μου λέει και κουνάω καταφατηκά το κεφάλι μου.

Μπαίνουμε το audi και πηγαίνουμε στο γυμναστήριο.Στο δρόμο ακούμε το Radioactive του Imagine Dragons.Μάλλον θα είναι το αγαπημένο του αφού το έχει και για ήχο κλήσης.Αλλάζουμε δρόμο και δεν πάμε στο γυμναστήριο.

''Πού πάμε;''τον ρωτάω.

''Μέχρι το γραφείο μου για να πάρω κάτι έγγραφα και να κανονίσω την άδεια μου''μου απαντάει.

''Δουλεύεις;''λέω.

''Φυσικά. Είμαι διευθυντής οικονομικών μιας μεγάλης εταιρίας.''λέει.

''Ωραία.Για αυτό το πουκάμισο και το τζιν σήμερα και όχι η φόρμα;''του λέω και χαμογελάω.

''Ναί μωρό μου.''μου λέει.Αχχ με είπαι μωρό του δεν το πιστεύω.Τέτοια κάνει και λίωνω.

Μπαίνουμε μέσα σε μια τεράστια ρεσεψιόν με δύο σαλόνια.

''Περίμενε με εδώ.''μου λέει.

Κάθομαι στον καναπέ και έρχετε μια κοπέλα,καλοντυμένει με τακούνια και εφαρμοστό μαύρο φόρεμα.

''Θα θέλατε κάτι να πιείτε;''με ρωτάει με ένα λαμπερό χαμόγελο.

''Όχι,ευχαριστώ''της απαντάω και ανταποδίδω το ίδιο λαμπερά ένα χαμόγελο.

Μετά απο ένα τέταρτο περίπου ο Σταύρος βγαίνει κρατόντας κάτι φακέλους και μου χαμογελάει.

Πηγαίνουμε προς το αμάξι και μου λέει.

''Όλα κανονίστηκαν για την άδεια'' και μου κλείνει το μάτι.