Çok şey yaşadık ve bir çok şey atlattık. Hayatın veya kaderimizin karşımıza çıkardığı,bir sürü şeyle başa çıktık ya da başa çıkmaya çalıştık. Birbirlerimiz için dost olarak veya birkaçımız için aşık olarak,her zaman birlikte kaldık. En önemlisi,umut...
Ben 12-13 yaşlarındayken annem ve babam,bir gün trafik kazası geçirmişler.Babam o sırada arabayı kullanıyormuş ve o günde yağmur varmış,babam birden aşırı yağmurdan dolayı direksiyonun kontrolünü kaybetmiş ve araba köprüden düşmüş.O günden beri babam ve annemin çocukluk arkadaşları,benimde çocukluk arkadaşım olan Lal'in anne ve babası,Yılmaz amca ile Su Teyze bana destek oldu
Kıvanç'la biraz konuşup dinlendikten sonra hepimiz kalkıp ateş yakmaya karar verdik.Sonra görev dağılımı yaptık...
"Şimdi,Lal,Akın,Kıvanç ve ben burda kalıyoruz. Ayla, Savaş,Sera ve Batuhan içki,et abur cubur alsınlar. Ateş,Alev ve Toprak siz de yeni puflar alın,birde renkli ampuller tamam mıdır? Bir sıkıntısı olan varsa şimdiden söylesin!"dedim ellerimi çırparak.
"Tamamdır.Biz hemen çıkalım da,akşam geç kalırız falan hiç sizin çenenizi çekemem."dedi Toprak ve arabaya gitti.
Herkese görevlerini verdikten sonra,Akın ve Lal odun toplamaya gittiler ben de salata yapmaya başladım.
Mangal yapacaktık,en güzel yeri,en sondaydı,en büyük ateş olarak bizim verdiğimiz isimle,Gençlik Ateşi'i yakılacaktı.
Ben salata yaparken Kıvanç arkamdan gelip sarıldı.
"Ödüm koptu Kıvanç!"dedim ve elimi kalbime götürdüm.
O ise kafasını boynuma daha çok gömüp,boğuk sesiyle bana karşılık vermişti. "Özür dilerim." "Hmmm sanırım bu özrü bir şartla kabul edebilirim."dedim ve ona doğru döndüm. "Neymiş bakalım o şart?"dedi gözümün önüne gelen saçlarımı kulağımın arkasına koyarken.
Telefonumu cebimden çıkararak gülümsedim.
"Fotoğraf çekilelim!" "Olmaz!Hem ben fotoğraf çekilmeyi sevmiyorum!Sosyal medya hesabı bile kullanmıyorum!"dedi. "Ya! O zaman kabul etmem! Hem senin sosyal medya kullanmaman benim işime gelir!"dedim ve salatayı yapmaya devam ettim.
