GENÇLİK ATEŞİ

BÖLÜM-30-"İş Sahipleri..."

Alis...

Amerika'dan dönmemizin üzerinden 2 hafta geçmişti.Daha orda yaşananların şokunu üzerimizden atlatamadan,tuhaf ve saçma şeyler yaşamaya devam ediyorduk.Örneğin;Melisa ve Toprak'ın,KESİN sevgili olduklarını öğrenmem gibi.

Birde bunun üstüne,İlkay'ı zorlamamla birlikte Kıvanç'ın bahsettiği kişinin kim olduğunu öğrenmiştim.

James,yani Janset'in ağabeyi.

Babamdan kalan 'Onuk Holding'le genelde o ilgilenirdi.Ailemin vefatından sonra,benim için şirketin başına o geçmişti.O gün ki konuşmamızda,onun ve benimde Amerika'da bulunmam üzerine,Türkiye'de ki şirketin başına geçmem hakkında konuşulmuştu.

Normal olarak kuzenim olarakta sarılmam gerekiyordu.Yani bir zahmet.

Sorunlarımızdan biri de Toprak ve Lal dışında,kimsenin James'i tanımamasıydı.28 yaşında olan ve bu salak Dünya'da bizden tam 5 yıl daha fazla yaşayan James'e,bunca şeyi kaldırabildiği için minnettardım.

Bana Holding'in başına geçmem için çok yalvarmıştı.

Bu yüzden hem ailem için,hem de James için bu gün Holding'e gitmeye karar vermiştim.

Diğerleri ise;

Janset ve Melisa ortaklaşa bir kafe açmışlardı.

Ayla'nın babası bir hastane açmış ve Ayla'nın okumuş olduğu,TIP bölümü sayesinde hastane başına geçirmişti.Hemde orada Beyin Cerrahlığı yapıyordu.

Evet cidden Beyin Cerrahıydı!

Dafne babasının şirketinde genel müdür,

İlkay,Emre,Bora,Savaş,Ateş ve Berke kendi babalarının yerlerini devir almışlardı.

CEO.

Lal,Sera ve Pamira babalarının yerine geçmiş,benim gibi şirkette CEO olmuştu.

Alev ise,Doğan Amca'nın(Alev ve Ateş'in babası),Ateş'in yanına ortak olma isteklerine rağmen,güzellik salonu açmış ve 1 yıl gibi kısa bir sürede ünlenmişti.

Zaten neredeyse hepimiz CEO'yduk.Saçma ama yapacak birşey yok.

Ayna da son kez kendime bakarak,tek yaşamaya başladığım müstakil evden çıktım.Aynı zamanda Amerika'dan döndüğümüzde de Dafne,Ayla ve Lal'le evleri ayırmıştık.

"Alis hanım?"

Şöförün dediği şeyle ona doğru döndüm.

"Efendim Ömer Amca?"

Ben,küçüklüğümden beri yanımızda,şöför olarak çalışan Ömer Amcaya gülümseyerek bararken,o bana mahçup bir ifadeyle bakıyordu.

"Ben sizi bırakayım."

"Hayır,hayır siz burada kalın.Her hangi bir yardım lazım olursa,size ihtiyaç duyabilirler.Hem işe artık kendim gitmek istiyorum."

"Ama-"

"Görüşürüz!"

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Holding'e girdiğimde,geniş alanda yankılanan topuklu ayakkabımın çıkardığı ses,herkesin bana dönmesine ve karşılayıp,gülümsemelerine sebep olmuştu.