GENÇLİK ATEŞİ

BÖLÜM-31-"Büyüyememek?!..."

Alis...

Babamın eski odasına geçtiğimde baya bir değiştiğini fark ettim.Aslında babamın zevklerine göre benim zevklerime daha çok uyuyordu.

Siyah.

Evet,bu yaşıma gelmeme rağmen,hala siyaha aşık olarak yaşıyordum.

'Renk sevmenin ne zamandan beri yaşı vardı?'

He birde hala şu iç sesimden kurtulamadım!

Gülümseyerek masama geçtiğimde,gördüğüm renkli zarfla kaşlarımı çattım.

'Sevgili Küçük Kız Kardeşim;
Uzun yıllar sonra tekrar bu şirkete dönmen senin gerilmene sebep olmuş olabilir.Seni anlayabiliyorum.Ama biliyorsun ki amcam her zaman senin burada olmanı isterdi.Aynı zamanda bende küçük kuzenimi,o mükemmel koltukta görmek isterdim.Biliyorsun ki Amerika'dayım burada ki Holding'le ben ilgilenmeliyim.Senin orada çok güzel işler becerebileceğini biliyor ve sana güveniyorum.
Birde,odayı neden tekrar dekor ettiğimi sorarsan,anıların seni ele geçirip üzmesine izin veremezdim.'

Buruk bir tebessümle gözümdeki yaşı silerken okumaya devam ettim.

'Ama tabii ki de babanın özel eşyalarını sağında duran kasaya koydum.Şifresini tahmin edebiliyorsundur :) Bu arada deli kız kardeşime sahip çık,en yakın zamanda tekrar döneceğim.
Sizi seviyorum.'

                                       Sevgiler;  -James ONUK

Kağıdı zarfın içine geri koyup,çekmeceye koydum.
Daha sonra siyah küçük kasanın yanına gidip şifresini girdim.

Umarım doğrudur.

13021995

Kasanın şifreyi onayladığına dair sesi çıkartmasının üzerine,James'in neden doğum günümü ve yılımı kasaya şifre olarak koyduğunu anlayamamıştım.

Kapağı açtıktan sonra elime aldığım ilk şey,üst üste duran 3-4 tane çerçeveli resimdi.Babam resimlerin çok güzel anılar bıraktığını söyleyip,bir sürü resim çekerdi.

İlkinde bütün ailemizin kuzenlerimin,büyükbabalarımın,büyükannelerimin,
teyzelerimin,amcalarımın,halalarımın,dayılarımın herkesin resmi vardı.Bizde dahil.

İkincide ise Lal'in babasının ve annesinin,birde babamla annemin resmi vardı.

Üçüncü resimde ise annemin,babamın ve benim resmim vardı.

Son resimde 2 yaşımda babamın beni kucağına aldığı ve ikimizinde güldüğü bir resim vardı.

Parmaklarımı yavaşça resmin üzerinde gezdirdim.Göz yaşlarım çerçevenin cam taraflarını ıslatınca hemen kendime gelip camı kuruladım.

Çerçeveleri alıp rafa koyduktan sonra tekrar kasanın başına geçtim.Bu sefer kırmızı kadife kutuyu elime aldım ve açtım.İçimde anneme ait olan bir kolye vardı.

Kutuyu kapatıp geri koyduktan sonra gözüme beyaz bir zarf ilişti.Üzerinde ise babamın mührü duruyordu.

'Sevgili Kızım Alis;
Eğer sen bu mektupu okuyorsan ben vefat etmişim ve James seni şirketin başına geçirmeyi tamamlamış demektir.Belki şuan büyük bir yük almış gibi hissediyor ve korkuyorsundur.Ama korkmamalısın benim güzel kızım.Evet ben bu dünyada olmayabilirim,fakat senin her zaman yanındayım.Ve eminim ki Toprak ve Lal'de senin her zaman yanında olacaklardır.Güzel arkadaşlar ve dostluklar edin.Aynı ben ve Yılmaz Amcan gibi...'