Çok şey yaşadık ve bir çok şey atlattık. Hayatın veya kaderimizin karşımıza çıkardığı,bir sürü şeyle başa çıktık ya da başa çıkmaya çalıştık. Birbirlerimiz için dost olarak veya birkaçımız için aşık olarak,her zaman birlikte kaldık. En önemlisi,umut...
Ayla ve Savaş'ın barışmasının üstünden 3-4 hafta geçmişti. Aralarında küçük tartışmalar çıksa da çok tatlıydılar. Savaş villaya geri dönmüştü.Artık hepimiz,saçma olaylar yaşanmamasını umuyorduk.
"Sabah sabah ne diye bağırıyorsunuz lan yine?" Yanımda yatan Kıvanç kafasını boynumdan çekip bağırdıktan sonra tekrar aynı pozisyonu aldı.
Gözlerimi ellerimle ovuşturduktan sonra Kıvanç'ın saçlarına götürüp,okşamaya başladım. "Ne oldu sevgilim?"
"Bilmiyorum mal mal bağırışıyorlar yine.Biz uyumaya devam edebiliriz."dedi boğuk çıkan sesiyle.
Onun bu çocuksu halleri çok hoşuma gidiyordu ve kendimi tutamayarak kıkırdadım.
"Hadi kalk koca adam! Bakalım bir yine neler oluyor?"diyerek ayağa kalkmaya çalıştım ama Kıvanç beni bırakmıyordu.
"İstemiyorum!Hem bizi ne ilgilendirir,ne yaparlarsa yapsınlar! Seninle birlikte uyuyacağım."
"O zaman sen yat ben bakayım."dedim tekrar ayağa kalkmaya çalışarak.
Bu sefer öncekinden daha sıkı sarılarak,aldığı nefesi sert bir şekilde geri verdi.O gözlerini kapamış yatarken,ben onu izliyordum.
"Seninle birlikte uyuyacağım,cümlesinin nesi zor acaba?"dedi gözlerini açarak.
@yldrzm: Fan sayfası açmayı düşünüyorum,çok tatlısınız!
@kanry:Iyk bunları nesi tatlı 🤮
@yldrzm: @kanry Çekemeyenler çıkabilir tatlım 👋
Telefonu yanımdaki komidinin üstüne koyduktan sonra tekrar Kıvanç'a döndüm.
"Zaten bir kere kalktık küçük hanım,o tren kalkalı çok oldu."dedi ve odadan çıktı bende onun peşinden
Biz el ele aşağıya inerken,bağırışmalar hala sürüyordu.Sonra aynı bizim gibi olan Alya,Savaş,Lal ve Akın'ı gördük.Onlarda belli ki bağırışmalar yüzünden inmişlerdi.
"Noluyor sabah sabah?"dedi Akın dağınık saçlarını daha da dağıtarak.
"Havuz başındalar herhalde,bir çıkalım da anlarız."dedi Ayla ve Savaş'la birlikte yürümeye başladı.
Dışarı çıktığımız da,gördüğüm şey aslında doğruyu söylemek gerekirse pekde tuhaf gelmemişti.Ateş,Toprak'ı sanki bir çuval taşıyormuş gibi omzuna almış,havuz kenarında duruyordu.
Lan gerizekalı!lOnları ben yiyecektim!Özürlü nasıl yersin sen lan,benim böreklerimle,kurabiyelerimi he?Ben onları Alis ve Lal'a yaptırtmak için ne kadar uğraştım haberin var mı senin lan?!"dedi Ateş.
Toprak tam ağzını açıp açıklama yapacakken,Ateş Toprak'ı bildiğimiz top fırlatır gibi havuza attı.Eee intikamımı aldığı için,Ateş'e tekrar kurabiye yapabilirim.Zamanında Toprak'ta beni havuza atmıştı.
Arkadan koşa koşa gelen diğerlerini görünce gülümsedim.
"Noluyor lan?"dedi Selim. "Hanginiz havuza atıldınız?"dedi Batuhan ve teker teker,hepimizi saymaya başladı. "Toprak atılmış."
"Yazık oldu çocuğa."dedi Sera gülerken. "Eee yemeseydi Toprak'ta.Hepimiz Ateş'in yemeklere karşı olan,adlandıramadığımız duygularını biliyoruz!"dedi
Herkesin konuşması bittikten sonra,ilk önce Ateş'in yanına gidip,kafasına vurdum.
"Oğlum sen mal mısın?Her ne kadar öcümü aldığın için sevinsemde,hangi insan,bir insanı böğrekini yedi diye havuza atar?" "Bana ne!Ornitorenk kafalı aç ayı yemeseydi! Bak bana kalmadı şimdi."
Sonra yanındaki şezlonga bayılırmış gibi yaptı.
"Ay açlıktan bayıldım bak nasıl dayanırım ben şimdi?!"
"Hadi,hadi kalk! Hiç öyle ya çekme bana,tekrar yapar mısın diye sorsan,cevabın evet olurdu."dedim gülerek. "Yapacaksın yani?"dedi dikleşerek. "Yapacağım." "Alis başkan oley! Alis başkan oleyy!" "Tamam sus!"dedim ve havuzun içinde boş boş bize bakan Toprak'ın yanına gittim.
Onu daha yakın olabilmek için biraz aşağıya eğildim.
"Ne demişler,Toprak Öztürk? Kasap döner,sap döner,gün gelir,hesap döner."dedim. "Kisip dinir sip dinir gin gilir hisip dinir! Salak mısın kızım ya! Sen beni o gün attın ya zaten havuza! Tut elimi de çıkayım şuradan."dedi ve elini uzattı.
Bende dikleşip elini tutup,dışarı çıkmasına yardımcı oldum.Toprak'ta iyicene kurulandıktan sonra hepimiz kahvaltı yapmaya başladık.
"Eee koşuya çıkıyor muyuz?"dedi Lal. "Her zaman ki orman?" "Her zaman ki orman."Dedi Ayla.
Tabağımda ki son omleti de ağzıma atıp Kıvanç'a döndüm telefonuyla birşeyler yapıyordu.Sonra ona baktığımı fark etmiş olacak ki telefonu masanın üstüne bırakıp,gülümsedi.
"Hadi kızlar çıkın da giyinin!Malum spora gitmek için hazırlanmanız bile 2 saat sürüyor."
Gidip yanağını öptüm"Abartma! 10 dk geliyoruz!" "Kesin öyledir aşkım."
Merdivenlerden çıkarken,aklıma Akın'la konuşmam gereken bir konu olduğu geldi.Tam 5. basamakta arkamda kalan Akın'a döndüm.
"Akın!"
"Efendim"
"Bir ara eninle konuşmam gerek."dedim ellerimle oynarken.
