Opowieść o dziewczynie która zamieszkała w domu swojego ojczyma i jego syna... Dojdą do porozumienia? Czy może się pokochają? Wie tylko ten kto zajrzy do książki My Boy.
Wstałam i zjadłam śniadanie z Chrisem. Wzięłam komórkę i wybrałam numer do Jamesa. -Halo Minnie? Nawet nie wiesz jak się martwiłem. -Przepraszam ze tak wyszłam bez słowa... Masz ochotę się dzisiaj spotkać? -Jasne. 12? Spojrzałam na Zegarek 11:00 -Nie ma sprawy. Narazie -Pa Słonko
Chris Po wczorajszej sytuacji z moją "siostrą" dziwnie się czułem. Tak jakbym coś do niej czuł. Ale ona musi wiedzieć prawdę o Jamesie i Clarze. Mam nadzieje ze on się nie będzie do niej przystawiał bo mu mordę obije. Martwię się Ze ona coś do niego czuje... -I jak?-zapytałem -W porządku. Idę z nim na spotkanie o 12. Lecę się ubrać. Pognała szybko na górę a ja przez "przypadek" popatrzyłem na jej świetny tyłek. Ajjj -Widzę idioto-zaśmiała się Jak zeszła miała na sobie to:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Boże... dlaczego ona jest taka idealna? -Moze być? -Ślicznie wyglądasz -Dzięki Christi. Wrócę później. -Dobrze -zaśmiałem się -Paa
Kiedy szlam, myślałam co mam dokładnie powiedzieć Jamesowi. Kurde... nie wiem czy coś do niego czuje. Ale te pocałunki z Chrisem... Co się ze mną dzieje? Jak pieprzona Violetta kuźwa. Leon czy Tomas. (Tylko kto w tym przypadku jest Leonem) Zobaczyłam Jamesa wyglądał bosko (jak zawsze zresztą)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Hej Misia-pocałował mnie w policzek -Cześć James. Słuchaj -To może ja najpierw coś powiem -Okey słucham -Usiądziemy? -Pewnie -No to tak. Co chciałabyś wiedzieć? -Um No najlepiej wszystko. -W porządku. Wiec pracowałem kiedyś w brudnych interesach i teraz to się na mnie odbija. -Brudnych? Czyli co dokładnie? -Zabójstwo, porywanie, cpanie, laski na noc. -Aha -Dalej było tylko gorzej. Popadłem w długi, bójki i wiezienie. Odsiedziałem swoje i zrozumiałem swoje błędy. Zacząłem się zadawać z normalnymi ludźmi w tym twój brat. Jak poznałem jego to poznałem również ciebie-złapał mnie za ręce -wywróciłas moje życie do góry nogami. Zakochałem się w tobie do szaleństwa a nasz wspólny wyjazd jeszcze mnie utwierdził w przekonaniu że... to ty jesteś moim wybawieniem od całego tego gowna. Dzięki tobie jestem inny. Cieszę się z każdego dnia spędzonego z tobą. Chciałbym się codziennie budzić przy tobie, całować cie i mieć świadomość ze jesteś tylko moja i nikt mi ciebie nie zabierze. Zaczęłam płakać. Przytuliłam go. To było takie kochane i słodkie ze po tych słowach chciałam z Nim zostać na cale życie. Ale zostają 2 pytania... Co z Chrisem? I czy dam radę żyć z człowiekiem po takich wybrykach i przejściach?
