Multimedia<Jungkook>
Keyifli OkumalarÖNEMLİ = Suho Sexting~Texting(sextexting) yayınlandı!Okumak için profilime gidip bakabilirsiniz!Güzel bir texting olduğunu düşünüyorum umarım beğenirsiniz.
-Jungkook ne diyorsun ya!-
-Seni almaya geliyoruz!Kaçıyor musun saklanıyor musun ne yapıyorsan yap.Annemler bu sefer çok ciddi!-
-Tamam!Seni seviyorum miniğim!-
Gerçekten bir günümde atraksiyonsuz ekşınsız geçse fena mı olurdu!Hep bir koşuşturmaca hep kaçmaca bıktım artık.Zaten Wonho'nun surat beş karış.Tanrım bana yardım et!Telefonu yatağa fırlattım ve aşağı indim.Oyun oynayan Jooheon'un yanına gittim ve onu kolundan çekip bahçeye götürdüm."Ne oldu yine bebeğim?"
"Annemler geliyor!"dediğimde 'nolmuş yani'bakışı attıktan sonra"Ne!Napacağız şimdi?"dediğinde karşılık
olarak"Bilmiyorum.Kaçalım."dedim.
"Delirdin mi Haneul?Nereye kaçacaksın?"demesiyle Wonho'nun yanımızda bitmesi bir oldu."Neyden kaçacaksınız?"Jooheon beni öylece bırakıp gittiğinde kafamı Wonho'ya çevirdim."Annemler.Beni almaya geliyorlar."
dediğimde güldü."Seni asla benden alamazlar."dedi ve elimden tutup içeri götürdü.Çocukların önünde durduk.
"Haneul'u kimseye vermeyeceğim.Onu saklamamda bana yardım edecek misiniz?"dedi.Çocuklar anlamayan gözlerle bize baktığında Jooheon olanları anlattı.Kapının çalınmasıyla Wonho elimden tutup koşarak merdivenlere yöneldi.Odamıza geldiğimizde yatağın altına girdik ve beklemeye başladık.Aşağıdan gelen sesleri duyabiliyorduk."Haneul nerede?Getirin onu!"babamın evin içinde bağırması beni korkutmaya başladığında kafamı Wonho'nun göğsüne sakladım.Çiçek kokusu bana huzur vermeye başladığında yine babamın sesiyle gerilmeye başladım.
"Onu sakladığınızı biliyorum.Zorluk çıkartmayın."Babamın söyledikleri sanki umrundaymışım gibi davranması sinirlerimi alt üst etmeye başladığında yatağın altından çıktım.Wonho önüme geçip beni durdurduğunda kan çanağına dönmüş gözlerimle ona baktım."Yalvarırım beni durdurma."
elini kenara açtı ve önümden çekildi.Merdivenlerden indiğimde babam beni gördü."Haneul.Kızım."dedi ve iki ellerini kenara açtı.Yaptığın özleme numarası işe yaramadı üzgünüm baba."Kızım?Demek aklına gelebildim baba."
dediğimde ellerimi tuttu."Ben çok pişmanım.Nolur evine dön."dediğinde sert bir şekilde ellerimi çektim."Benim bir evim yok baba.Sen beni 7 yıl önce bu hayatta tek başıma bıraktın.
Kokusunu unuttuğum annem.
Büyüdüğünü göremediğim kardeşim.
Siz beni çoktan terk ettiniz."ağlamaklı sesimle nefesim kesilecek gibi olduğunda duraksadım ve devam ettim."Sen benim hayatımı elimden almaya çalıştın.Sen beni daha küçükken en yakın arkadaşımla evlendirmeye çalıştın!Daha küçüktüm!Hiçbirşeyden haberim yoktu.Ama evlenmek ne demek biliyordum.İstemediğimi söylediğimde beni kovdun.Sen çoktan benden umudu kesmiştin baba!Siz beni hiçbir zaman istemediniz!Eğer bana yaptıklarınızı Jungkook'a da yaparsanız size bu hayatı dar ederim.Ona iyi bakın.Şimdi artık lütfen gidin.Sizi görmek istemiyorum."
Bütün nefretimi annemin ve babamın suratına kusmuştum.Jungkook'un gözleri dolmaya başlayınca her bir akan gözyaşı kalbime hançer gibi saplandı.
Onun suratındaki çaresizlik beni bitirdi.Jungkook ellerinin tersiyle gözlerini sildi ve yanıma geldi.Bir abi gibi kafamı göğsüne koydu ve bana sıkı sıkı sarıldı.Jungkook'un masum kokusunu bütün ciğerlerime çektim.Ondan ayrıldım ve saçına uzunca bir öpücük bıraktım.Annem,babam ve Jungkook evden gittiklerinde sarılma sırası Jooheon'a gelmişti.Kollarımı Jooheon'a dolayıp bunun bir rüya olmasını bekledim.
Diğer çocuklar beni ve Jooheon'u ortalarına alıp sarıldılar.Onları ittim."Yeter bu kadar duygusallık.Ben alışgınım.Herkes kaldığı yerden devam etsin!"dedim ve zor olsada gülümsedim.Kihyun bana acıyan gözlerle bakıyordu.Onlardan saklayacak hiçbirşeyim yoktu.Çünkü onlar benim ailemdi.Gerçek ailemin yapmadıklarını onlar yapıyorlardı.Bana sahip çıkıyorlardı.Ben bir hiçmişim gibi davranmıyorlardı.Jooheon'a ödemem gereken hayat borcum var.Beni o karanlıktan çekip kurtardı.
Karanlığımdaki ışıklar olduğunuz için size teşekkür ederim.Yolumu bulmaya çalışırken hepiniz aydınlandınız ve bana doğru yolu gösterdiniz.Size minnettarım çocuklar.Evimizin miniği Changkyun.Evimizin annesi babası Shownu ve Kihyun.Her daim yanımda olan Jooheon.Evimizin neşe kaynağı Minhyuk ve Hyungwon.Hepinize teşekkür ederim.Canım sevgilim Wonho.Sana diyecek o kadar şeyim var ki.Ama ne satırlar ne de kelimeler yeter.
Sizi Seviyorum MonstaX
![](https://img.wattpad.com/cover/127739219-288-k883163.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PRİSONER -Wonho&Lay-
Fanfiction"Brezilya'daki yarım kalan işi tamamlasak mı?"dediğinde bir hışımla ona döndüm. "Senin tek bildiğin şey sevişmek mi Hoseok?Bundan sonra 1 ay sevişmek yok!Bıktım artık." Wonho bardağı taşıran son damlayı da damlattı.Artık dayanamıyordum. Her fırsatta...