"Your Destiny Involves Me... "

Πρόλογος

"Θυμήσου. Μονάχα θυμήσου .
Τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί. Τις αγκαλιές που σου έδινα για να σε ευχαριστήσω.
Τα φιλια στο κούτελο μου όταν ήμουν άρρωστη.
Τα ' σε αγαπώ γλυκιά μου' όταν σου εκανα κάποιο δώρο .
Τώρα μητέρα,όλα είναι μόνο αναμνήσεις και χαρακιές στη μνήμη μου.
Στη δική σου μνήμη δεν ξέρω κατά ποσό έχουν χαραχθεί.
Τουλαχιστον ξέρω πως με τις αναμνήσεις δεν θα σε ξεχάσω ποτέ και θα μένεις παντα ζωντανή.
Αυτό θέλω μονάχα. Να ξέρω ότι κάποιος είναι δίπλα μου και με σκέφτεται..."
Ο συνηθισμένος ήχος του διπλανού ντουλαπιου να κλείνει ηχησε στα αφτιά μου.
Το άγριο και γεμάτο μίσος βλέμμα του με κάρφωνε.
Ηταν έτοιμος να μου επιτεθεί.
Οχι με τον γνωστό τρόπο.
Θα με έθαβε κάτω απο το χώμα με τα χυδαία σχόλια και τα βρισιδια.
Με κοιτούσε απο την κορυφη ως τα νύχια ώσπου έπεσε ξανά στα μάτια μου.
Το βλέμμα του ξαφνικα μαλάκωσε.
Ετσι νομιζες οτι θα έλεγα ;
Οχι. Το βλέμμα του έγινε ακόμα πιο αγριο. Πιο εχθρικό. Πιο απόμακρο.
Ηταν η πρωτη φορά που φοβήθηκα να τον κοιτάξω στα μάτια.
- Εκλαιγες..., μου λέει σχεδόν ψιθυριστά και συνάμα ανεκφραστα.
Δεν είχα πάρει χαμπαρι τα δάκρυα που είχαν κυλήσει στα μάγουλα μου.
Τα σκουπισα αμέσως κι εκανα ενα βήμα πίσω.
Δεν ηθελα παλι τα χθεσινα. Τα χέρια μου ηταν γεμάτα μελανιές και τα πόδια μου ίσα που με βαστούσαν .
- Ελα εδώ, μου φώναξε απειλητικά και μου έκανε νόημα με το χερι.
Ηθελα να αντισταθω. Ηθελα να δώσω ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο αλλά το σώμα κινούνταν μηχανικά.
Χωρίς να το έχω καταλάβει είχα φτασει ακριβως μπροστά στο λαιμό του
Μέχρι εκεί εφτανα.
Χαμηλωσα το βλέμμα μου μα εκείνος με ενα άγγιγμα του το σήκωσε στο υψος των ματιών του
- Οταν σου μιλάω θα με κοιτάς, μου φώναξε ξανά κι εγώ εκλεισα σφικτά τα μάτια μου για λιγα δεύτερα
- Θέλω να σε βοηθήσω αλλά δεν με αφήνεις. Ασε με να σε πλησιασω. Ασε με...
Μου ψιθυρίζει και απομακρύνεται και παλι ανέκφραστος και ανεπηρέαστος μακριά μου.
Τι συμβαίνει ρε παιδιά;

~ Η Έλλη ζει την χειρότερη φαση της ζωής της. Η μητερας της πέθανε απο καρκίνο κι ο πατέρας της άφαντος εδώ και δέκα χρόνια. Τελευταία χρόνια στο λύκειο και προσπαθει να ανταπεξέλθει.
Ενα ομως εμπόδιο τη χωρίζει απο το δρόμο προς την ελευθερία.
Το όνομα του Αγγελος. Τη γνωρίζει απο το δημοτικό.
Γνωρίζει τα παντα για κείνη.
Της φέρεται σαν σκουπίδι αλλά το λόγο δεν τον ξέρει. Ή έτσι θέλει να πιστεύουν οι άλλοι;
Μια ιστορία διαφορετική απο τις άλλες
Μια ιστορία που σκοπό δεν έχει μόνο  να ενώσει δυο ανθρώπους ερωτικά αλλά να τους καθοδηγήσει στο δρόμο που τους αξίζει.
Στο δρόμο της ευτυχίας το οποίο πρέπει μαζί να διασχίσουν...

Χευυυυ. Ιτσ μι εγκεν. Ναι αυτή ειναι μια καινούργια ιστορία η οποία ειναι λιγο πιο κλασική και διαφορετική απο την πρωτη. Ελπίζω να σας αρέσει. Αφήστε τα σχόλια σας και πατήστε το αστεράκι για περισσότερα. Δεν νομιζω να ανεβασω σύντομα εδώ κεφάλαιο μιας και έχω υποχρεώσεις στο αλλο. Μέχρι τότε.
Kisses..