Άγγελος pov
Να,μαλάκα. Να και πάλι να..
Μην στα χρωστάω κιόλας.Μούτζωνα τον εαυτό μου καθώς προχωρούσα στους βροχερούς δρόμους της πόλης σαν τον τρελό.
Τι ήθελα και άνοιξα το στόμα μου; Αφού όλο μαλακίες πετάω.
Και τι θα της πω εγώ τώρα το μεσημέρι;
Την αλήθεια μήπως ; , άκουσα την φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου να λέει και άρχισα να δυσανασχετώ.
Ποια αλήθεια; Τον λόγο που συμπεριφέρομαι έτσι ή την κάθε παπαριά που θα μου έρθει στο μυαλό εκείνη την ώρα;
Περπατούσα στους δρόμους σαν ράκος.
Δεν ήξερα πού πήγαινα ή τι έκανα.Απλά περπατούσα.
Άλλη μια απόδειξη ότι δεν αξίζει να βρίσκομαι στη ζωή.
Μια άχρηστη παρουσία που δεν ξέρει ακόμα τη θέλει από αυτήν.Από την ζωή ντε,όχι αυτήν που καταλάβατε.
Αλλά κι εκείνη ,δεν μου δείχνει κανένα σημάδι εκτός από τον εκνευρισμό που της προκαλώ.Και τον φόβο.
Τον φόβο που την κατακλίζει κάθε φορά που την κοιτώ στα μάτια εκνευρισμένος.Κούνησα δεξιά κι αριστερά το κεφάλι μου διώχνοντας αυτές τις σκέψεις μακριά.
Ήθελα κάποιος να με συμβουλέψει,να με βοηθήσει.
Ένιωθα εντελώς μπερδεμένος αλλά ήξερα το γιατί.
Δεν ήθελα όμως να το παραδεχθώ.Παρατηρώντας για λίγο το περιβάλλον γύρω μου είδα ότι είχα φτάσει ήδη έξω από το σχολείο.
Είπα να μπω μέσα μήπως και ξεχαστώ.
Το μόνο που εύχομαι είναι να μην την βρω μπροστά μου.
Ούτε κι ο ίδιος δεν ξέρω πως θα αντιδράσω οπότε ας κρατήσουμε επιφυλακτικές αποστάσεις.Μπαίνοντας μέσα στο προαύλιο,ένιωσα σχετικά οικεία.
Ναι,είναι που πηγαίνω και αρκετά συχνά...
Αλλά ένιωθα πως όλα τα προβλήματα έφυγαν με μιας από πάνω μου.
Είχα όμως άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσω και μάλιστα μεγαλύτερης έκτασης.Μιας και έβρεχε καρεκλοπόδαρα κανείς δεν ήταν στην αυλή.
Εκτός βέβαια από αυτούς που έψαχνα εγώ..Έγινα μούσκεμα μέχρι να φτάσω εκεί αλλά άξιζε τον κόπο.
Ήταν όλοι εκεί μαζεμένοι στο στέκι μας.
Στο υπόστεγο κοντά στην αποθήκη του σχολείου.
Παρόλο που είναι ιδιωτικό,τα γνωστά στέκια και φυσιογνωμίες είναι ίδιες.
Μονάχα η σωστή εκπαίδευση και το περιβάλλον αλλάζουν.
أنت تقرأ
"Your Destiny Involves Me... "
أدب المراهقين- Ελα εδώ, μου φώναξε απειλητικά και μου έκανε νόημα με το χερι. Ηθελα να αντισταθω. Ηθελα να δώσω ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο αλλά το σώμα κινούνταν μηχανικά. Χωρίς να το έχω καταλάβει είχα φτασει ακριβως μπροστά στο λαιμό του Χαμηλωσα το βλέμμα...