Κεφάλαιο 46

201 10 1
                                    

Άγγελος pov

"Κυρία Σεβαστιαδη, η κατάσταση σας βελτιώνεται όλο και περισσότερο. Πρέπει όμως να επιμείνετε στην σωστή διατροφή και ορίστε και η καινούργια φαρμακευτική σας αγωγή. Οι κινήσεις να μην είναι άσκοπες και να ερθετε πάλι τον άλλο μήνα." ανακεφαλαιωνει ο γιατρός καθώς μας ξεπροβοδιζει.

"Μην ανησυχείτε γιατρέ,θα την προσέχω συνεχώς."του λέω κοιτώντας όμως με την άκρη του ματιού μου την γιαγιά μου η οποία συνεχίζει να μην υπακούει πιστά τις οδηγίες του.

έλα τώρα Άγγελε. Μέχρι την κουζίνα πήγα να πιω λίγο νερό,μην με σταυρωσεις.."αντιλεγει γελώντας και παρασερνοντας και εμένα και τον γιατρό.

"Λοιπόν σας εύχομαι καλή δύναμη και καλή ανάρρωση."Μας εύχεται ο γιατρός και πλέον βρισκόμαστε έξω από το ιατρείο.

Στηρίζεται πάνω μου μέχρι να φτάσουμε στο αυτοκίνητο και την ακουμπήσω με προσοχή στο πίσω κάθισμα.

Κοιτάω στιγμιαία το ταμπλό και η ώρα είναι δέκα πάρα τέταρτο. Τελειώνει η δεύτερη ώρα οπότε αν είμαι γρήγορος θα φτάσω έγκαιρα για την τρίτη ώρα.

"Ωραία,σε αφήνω σπίτι και πηγαίνω κατευθείαν στο σχολείο.. "λέω περισσότερο στον εαυτό μου καθώς βάζω την ζώνη μου και ανάβω την μηχανή του αυτοκινήτου.

Ακούω το χαχανητο της στο πίσω μέρος και την κοιτάω μέσα από τον καθρέφτη εξεταστικά.
"Τι συμβαίνει;"την ρωτάω καθώς δεν μπορώ να καταλάβω τι βρίσκει τόσο αστείο.

''Μόλις είπες ότι θα πας στο σχολείο. Εσύ πρέπει να είσαι ο άρρωστος,κι όχι εγώ.. "εξηγεί και νιώθω την ντροπή να με κατακλύζει.

Το ξέρω πως έχω αλλάξει. Δεν το περίμενα όμως τόσο γρήγορα. Μόνο και μόνο για να την δω θα πάω στο σχολείο έστω και για λίγα λεπτά.
Θα μπορούσα να περιμένω κάτω από το φροντιστήριο της μέχρι να σχολάσει για να γυρίσουμε μαζί πίσω.

"Αυτό το κορίτσι σε έχει αλλάξει εντελώς έτσι δεν είναι;"Με ρωτάει και προσπαθώ να μην χάσω την συγκέντρωση μου και μας ρίξω πουθενά.

"Your Destiny Involves Me... " Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora