Έλλη pov
Αυτές οι πέντε ώρες που πέρασαν ήταν οι πιο βασανιστικές της ζωής μου.
Όχι,δεν βαρέθηκα. Δεν υπήρχε περίπτωση.
Το γεγονός ότι τον έβλεπα τόσο νευρικό και αγχωμένο έκανε την καρδιά μου να σφίγγεται.
Αν μπορούσε να κλάψει,θα το έκανε. Είμαι σίγουρη πως δεν θα ήθελε να την στεναχώρησε για κανένα λόγο.
Καθόταν σκεπτικός στη θέση του χωρίς να βγάλει άχνα.
Η γιαγιά μου ήταν δίπλα μου κρατώντας μου σφικτά το χέρι. Κι εκείνη φαινόταν κουρασμένη αλλά ήξερε πως είχε κάνει κάτι σωστό. Αν δεν ήταν εκείνη ίσως αυτό το χειρουργείο να μην ήταν δυνατό να γίνει.
Είχε σηκώσει τα μανίκια του φούτερ του κάνοντας εμφανή όλα του τα τατουάζ. Το μελαμψο δέρμα του με το λευκό του φούτερ έρχονταν σε πλήρη αντίθεση.
Τα μαλλιά του ήταν βρεγμένα από τον ιδρώτα που κυλούσε στο μέτωπο του ενώ οι αρθρώσεις του ήταν άσπρες μέσα στις εφικτές γροθιές του.
Φαινόταν τόσο όμορφος αλλά και διαλυμένος ταυτόχρονα που σε τρέλανε.
Όσες φορές κι αν θέλησα να του μιλήσω δεν τα κατάφερνα. Έστω να του πω πως όλα θα πάνε καλά και πώς σε λίγη ώρα θα είναι κοντά της και θα της κρατά το χέρι.
Το βλέμμα γεμάτο απογοήτευση αλλά και θυμό με απονθαρρυναν να κάνω την οποιαδήποτε κίνηση.
Ένιωθα πως ήμουν παρισακτη. Πώς η παρουσία μου δεν είχε νόημα αν δεν μπορούσα να τον παρηγορησω.
"Άγγελε;"βγαίνει η φωνή μου σαν ψίθυρος και το βλέμμα του πέφτει απευθείας πάνω μου. Τα χαοτικά μάτια του δεν μου άφηναν περιθώρια από το να λυγισω στη φοβισμένη θέα τους.
Δεν είπα κάτι άλλο κι απλά σηκώθηκα απότομα από την θέση μου. Ένιωθα το βλέμμα της γιαγιάς μου πάνω μου ενώ το δικό του δεν σταμάτησε να είναι σε ευθεία γραμμή με το δικό μου.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα και καθομαι ακριβώς δίπλα του. Ο ώμος μου ακουμπούσε στο μπράτσο του. Χωρίς δεύτερη σκέψη ακούμπησα με τα δάχτυλα μου την κλειστή παλάμη του.
Με το άγγιγμα μου φαίνεται να ξαφνιάστηκε και έτσι την άνοιξε διάπλατα.
Εγώ την έπιασα στα μικροσκοπικά ,σε σχέση με τα δικα του , χέρια μου και ενώ ξανά ενωσα τα βλέμματα μας.
"Σε λίγο όλα θα τελειώσουν. Ξέρω πως είσαι πολύ φορτισμένος αλλά κάντο για εκείνη. Ηρέμησε και μην πιέζεις άλλο τον εαυτό σου. Είμαι σίγουρη πως δεν θα ήθελε να σε δει αδύναμο μετά από αυτή τη δύσκολη της στιγμή..."είχα μείνει άφωνη με τον εαυτό μου που του έλεγα όλα αυτά τα λόγια. Δεν ξέρω πως αλλά κι εγώ ένιωσα πολύ καλύτερα.
YOU ARE READING
"Your Destiny Involves Me... "
Teen Fiction- Ελα εδώ, μου φώναξε απειλητικά και μου έκανε νόημα με το χερι. Ηθελα να αντισταθω. Ηθελα να δώσω ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο αλλά το σώμα κινούνταν μηχανικά. Χωρίς να το έχω καταλάβει είχα φτασει ακριβως μπροστά στο λαιμό του Χαμηλωσα το βλέμμα...
