Κεφάλαιο 31

268 10 4
                                    

Άγγελος pov

Γαμωτο,αν την ξαναδώ να κλαίει δεν ξέρω πως θα αντιδράσω. Νιώθω πως κάποιος με μαχαιρωνει και με κάθε λυγμό της είναι σαν αυτό το μαχαίρι στα σωθικά μου να στρίβει και να στρίβει και να επιδεινώνει τον πόνο.

Ακούγεται τόσο αξιοθρηνητο κι όμως, δεν μπορώ να μην το παραδεχτώ.
Όσο γνωρίζω ότι δεν ξέρει τον λόγο που ξανά εμφανίστηκε ο πατέρας της στη ζωή της νομίζω δεν θα ησυχάσω.
Πρέπει να με αφήσει να της μιλήσω. Πρέπει να μάθει τι συμβαίνει στη ζωή της που θα φέρει τα πάνω κάτω.

Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνω για να την βοηθήσω. Η γιαγιά της με παρακαλεί από χθες το βράδυ που έφυγα σαν τον κυνηγημένο να την βοηθήσω και να της μιλήσω μιας και τα πράγματα θα χειροτερέψουν όσο δεν το ξέρει ακόμα.

Ίσως αυτή μου η συμπεριφορά την παραξενέψει και με πλησιασει μέσα στην μέρα. Αλλιώς θα την πάρω με τη βία και θα της πω τα πάντα.
Το κουδούνι διακόπτει τις αστατες σκέψεις μου και δεν μου αφήνει αλλά περιθώρια από το να πάω πίσω στην τάξη να συνεχίσω την άθλια ημέρα μου σε αυτή τη φυλακή.

Οι διάδρομοι έχουν γεμίσει τώρα με μαθητές που με γρήγορους βηματισμός προσπαθούν να μπουν στις τάξεις τους έγκαιρα.
Το ακριβώς αντίθετο με εμένα δηλαδή.

Στα δεξιά μου βλέπω την πόρτα της τάξης μου αλλά αμέσως το μάτι μου πέφτει πάνω σε κάτι άλλο πριν καν προλάβω να πατήσω το πόδι μου μέσα.

Η Έλλη βρισκόταν στο παγκάκι στο πίσω μέρος της αυλής το οποίο μπορούσα να δω από το παράθυρο της στον διάδρομο . Χωρίς να χάσω καιρό άρχισα να τρέχω προς την κατεύθυνση της μιας και ήταν η μοναδική μου ευκαιρία να την πλησιάσω και να της μιλήσω.

Πήγαινα στην αντίθετη φορά του ρεύματος των μαθητών που κατευθύνονταν προς τα μέσα γι'αυτό και συγκρουστηκα με πολλά σώματα.
Το βλέμμα μου ήταν επικεντρωμένος πάνω της μην τυχόν και φύγει και δεν την προλάβω. Τώρα θα είναι η ευκαιρία μου να της πω την αλήθεια που πρέπει να ξέρει και τόσο προσπαθεί να μάθει.

Όταν επιτέλους βγαίνω στο προαύλιο αφήνω μια ανάσα να βγει από μέσα μου καθώς με το βλέμμα μου την εντοπίζω να κάθεται με το κεφάλι σκυφτό χωρίς καν να έχει προσπαθήσει να μπει για μάθημα.

Στρέφει το κεφάλι της προς το μέρος μου απότομα και το ξάφνιασμα που με βλέπει δεν μπορεί να κρυφτεί από τα συνοφριωμενα φρύδια της και τα σουφρωμενα χείλη της.

"Your Destiny Involves Me... " Donde viven las historias. Descúbrelo ahora