Κεφάλαιο 49

161 5 0
                                    


"Σε περίμενα γεμάτη ανυπομονησία!" του λέω καθώς τον κοιτώ γεμάτη λαχτάρα.

Ήμουν τόσο κουρασμένη από την σημερινή ημέρα αλλά ήθελα τόσο πολύ να τον δω και να περάσω χρόνο μαζί του.

Θα του έλεγα όλες μου τις σκέψεις,θα μπορούσαμε ακόμα και να φάμε όλοι μαζί το βράδυ αν το επιθυμούσε.

Παρόλα αυτά,μου φαινόταν πολύ στρεσαρισμενος και μαγκωμενος.

Είχε κατεβασμενους τους ώμους και απέφευγε να με κοιτάξει.

"Άγγελε,είσαι καλά;"τον ρωτάω και ακουμπάω απαλά τον ώμο του.

Το βλέμμα του ενώνεται με το δικό μου και νιώθω το τρέμουλο στα πόδια μου να επιστρέφει.

Ένα αθώο χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του. Το χέρι του ακουμπά το μάγουλο μου και το χαϊδεύει με τα ακροδάχτυλα του.

"Ανακουφισμένος που είσαι τόσο χαρούμενη!"μου ψιθυρίζει κι ένα πεταχτο φιλί στο μέτωπο με ξαφνιάζει.

Κουνάω το κεφάλι μου δεξιά αριστερά μαγεμένη από τις κινήσεις του προσπαθώντας να οργανώσω τις σκέψεις μου.

"Είσαι σίγουρος; Μήπως κάτι σε απασχολεί;"ρωτάω κι αρχίζω να απομακρυνομαι από κοντά του,κάνοντας τον να με ακολουθήσει στο εσωτερικό του σπιτιού.

Τον βλέπω να αναστενάζει κλείνοντας για λίγο τα μάτια του.

Δεν μπορούσα να καταλάβω τι τον προβλημάτιζε τόσο πολύ.

Χωρίς να πει κάτι,κάθεται στον καναπέ,κάνοντας μου νόημα να κάτσω κι εγώ δίπλα του.

Η καρδιά μου χτυπούσε μανιωδώς μέσα στο στήθος μου. Είχα αρχίσει να φοβάμαι και περίμενα τα χειρότερα.

Ανήσυχη όπως ήμουν,οι κινήσεις μου ήταν μηχανικές και δεν κατάλαβα πότε ακριβώς κάθισα και τα χέρια του ενώθηκαν με τα δικα μου.

"Λοιπόν,θα το πω χωρίς να χρονοτριβησω."ξεκινάει και προσπαθώ να καλμαρω από μέσα μου τον εαυτό μου.

"Είμαι σίγουρος ότι είσαι πολύ αγχωμένη για τα αποτελέσματα των εξετάσεων και δεν θέλω να σε επιβαρυνω περισσότερο."κάνει μια μικρή παύση και με κοιτάει επιτέλους στα μάτια.

Γυαλίζουν τόσο παράξενα,εντελώς μαγικά...

"Δεν σε επιβάλλω να συμφωνήσεις. Αλλά, να.."λέει καθώς με το ένα του χέρι ξύνει το πίσω μέρος του κεφαλιού του.

"Your Destiny Involves Me... " Donde viven las historias. Descúbrelo ahora