"Your Destiny Involves Me... "

Κεφάλαιο 7

Άγγελος pov
Τι ήθελε κι εκεινος ο παπάρας τέτοια ώρα. Ήμουν έτοιμος να ξεσπασω πανω της. Μάλλον  αυτό θα ήταν το θετικό της υποθεσης.
Δεν το έκανα.

Περπατουσα μηχανικά μέσα στα μεσάνυχτα ωστε να συναντησω τον Τάσο . Είπε πως μετά απο το γεγονός με το πλουσιόπαιδο οι υπόλοιποι του πρότειναν ρεβάνς. Έτσι πως ηταν μαστουρωμενοι δεν καταλάβαιναν τίποτα.
Μου είπε πως δεν είχα αλλη επιλογή κι έπρεπε να πάω αμέσως εκεί.
Όχι και κάτι πρωτότυπο. Παλι θα μπλεκομουν σε καυγά, παλι θα του έβγαζα τα έντερα, παλι θα γλίτωνα κι απο τους μπάτσους. Τι άλλο ήθελα.
Ένας ακόμα λόγος για να ξεσπασω. Να ξεσπασω στο κατάλληλο άτομο.
Αν και δεν καταλαβαίνω τον γαμημενο λόγο που η ηλίθια η Έλλη πήγε μαζί του. Ενα αρχιδι είναι. Δεν ξέρει να φέρεται σωστά σε κανέναν.
Έτσι είχε κανει και σε μένα τοτε στο γυμνάσιο. Τοτε που πρωτοκυκλοφορησαμε τα ναρκωτικά μεταξύ μας.
Πιάσαμε γερό  τζίρο. Χεστηκαμε στο τάλιρο πως το λένε.
Ήρθαν όμως οι μέρες που με τοσα χρηματα που ειχαμε μαζέψει να μαλωνουμε για το πως θα τα μοιραζαμε σωστά. Με απείλησε ο χεστης πως θα με παει στον διευθυντή.
Και το έκανε. Με εβαλαν τιμωρία μιας και η γιαγιά μου πληρώνει τα δίδακτρα του σχολείου. Εκείνον τον απέβαλαν.
Απο τοτε δεν ξανά μιλήσαμε. Αν θέλει εκδίκηση ας ερθει. Θα το κατατροπωσω. Θα με παρακαλεί να σταματήσω να τον χτυπάω μέχρι θανάτου.
Με όλες αυτές τις σκέψεις ούτε καν κατάλαβα πως είχα φτασει στην αποθήκη στην οποία συχναζουμε.
Κι αυτοι οι ηλίθιοι εδώ τον έφεραν. Να θυμάται που κρυβομαι. Αλλά και παλι με τόσο ξύλο που θα φαει ουτε το όνομα του δεν θα θυμάται.
Σπρωχνω τη μεγάλη σιδερένια πόρτα  κι ολα τα βλέμματα πέφτουν πανω μου.

Ο ηλίθιος με κοιτά γεμάτος αλαζονεία και υπεροψεία. Νομίζει είναι καλύτερος από μένα. Χα Αλεξούκο δεν ξέρεις τι σου γίνεται.
Αμέσως έπεσε το βλέμμα μου πάνω στον Τάσο που με κοιτούσε με ένα παρακλητικό βλέμμα. Ήθελε να λογικευτώ κι απλά να το αφήσω να περάσει έτσι.
Είμαι κωλο-εγωίσταρος όμως. Ποτέ δεν υποχωρώ και για κανέναν λόγο. Ακόμα κι αν έβαζα στοίχημα την ίδια μου τη ζωή. Ήθελα να επιβάλλομαι και να κερδίζω πάση θυσία.
Με βαρύ βηματισμό και γεμάτος αυτοπεποίθηση προχωρώ προς το μέρος τους ενώ οι υπόλοιποι βλάκες, συμπεριβαλόμενος κι ο Βασίλης, περίμενουν καυγά.

Φτάνω σε απόσταση ενός μέτρου μακριά από τον Άλεξ κοιτώντας τον στα μάτια.
'' Αν τα κάνεις όλα αυτά για να φανείς και να διαδίδεις φήμες έξω είσαι πολύ μαλάκας." του λέω με θράσος κι εκείνος αρχίζει να γελάει.
Σταματάει απότομα όμως και με πιάνει απί τον γιακά της μπλούζας . Πόσο ήθελα να τον πιάσω και να του ξεριζώσω το λαρύγγι εκείνη τη στιγμή.
"Χέστηκα για το τι θα πει ο κόσμος και χέστηκα για σένα. Δικιά μου είναι η ζωή κι ότι γουστάρω θα κάνω. Αν και ξέρω γιατί έχεις τέτοια εμμονή μαζί μου. Πάντα εγώ παίρνω τις γκόμενες. Και πρέπει να σε έτσουξε μόλις με είδες με την Έλλη έτσι δεν είναι;"
Τα θελε και τα παθε. Έκανα μία γροθιά την παλάμη μου και τον χτύπησα κάτω στο σαγόνι. Ταβλιάστηκε κάτω. Και κανένα δόντι να του έσπαγα χάρη θα του έκανα.
Εκείνος με κοιτάζει με μισό βλέμμα και σηκώνεται όρθιος. Οι υπόλοιποι άρχισαν να φωνάζουν και να χειροκροτούν.
"Δεν θα ξαναμιλήσεις έτσι για εκείνη. Δεν φταίει σε τίποτα. Έμπλεξε μαζί σου και νομίζεις πως μπορείς να την ελέγχεις." του φώναξα μέσα από τα δόντια μου εξοργισμένος και έσφιξα πιο πολύ τις γροθιές μου.
Εκείνος άρχισε να γελά σαν ψυχασθενής. Νομίζω πως η μπουνιά που έφαγε του πείραξε το νευρικό σύστημα.