"Λες λίγο ακόμα χυμό καλή μου;"με ρωτάει αλλά ούτε μπουκιά παραπάνω δεν κατεβαίνει.
Το στομάχι μου είναι κόμπος και νιώθω εξαντλημένη.
Δεν μπορούσα να κοιμηθώ όλο το βράδυ. Το μυαλό μου έφτιαχνε σενάρια για το τι μπορεί να συνέβαινε σήμερα. Κι όλα οδηγούσαν στην απόλυτη καταστροφή.
Δεν θα πήγαινα στο σχολείο γι'αυτό τον λόγο,αρχίζω ήδη όμως να το μετανιώνω.
Δεν νιώθω έτοιμη. Παρόλο που μπορώ να τα καταφέρω είμαι σίγουρη ότι κάτι θα κάνει για να γυρίσει τα πάντα τούμπα..
Κοιτάω το ρολόι μου νευρική και είναι ήδη 8:30 το πρωί. Δεν έχει εμφανιστεί ακόμα.
Η γιαγια μου που είναι το ίδιο αναστατωμένη,με πλησιάζει αγκαλιάζοντας με σφικτά.
"Μην ανησυχείς μωρό μου. Δεν θα τον αφήσω να σε πάρει μακριά μου για κανένα λόγο."μου ψιθυρίζει καθώς μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
Κλείνω για λίγο τα μάτια μου και αναστεναζω νοσταλγικά.
Μακάρι όλα να ήταν φυσιολογικά όπως και πριν.
Με την ζωή μου στο σχολείο,με τα καθημερινά φροντιστήρια μου και τον ποιοτικό χρόνο με την γιαγιά μου.
Χωρίς καμία αλλαγή.
Βέβαια, δεν μπορώ πάλι να μην σκεφτώ τον Άγγελο. Αυτός προκάλεσε τις περισσότερες καθοριστικές αλλαγές.
Κάποιες από αυτές τις αλλαγές τις λατρεύω. Τις είχα ανάγκη μάλλον.
Το γεγονός ότι μπόρεσα να δω πέρα από αυτό το άγριο και θυμωμένο βλέμμα.
Να γνωρίσω την ευαίσθητη πλευρά που τόσο είχα νοσταλγησει.
Να ακούσω και να νιώσω τα συναισθήματα του για μένα που δεν μπορούν απλά να μην ειναι αμοιβαία από την μεριά μου.
Αλλά πάλι, κατάφερα να το αποτρεψω.
Κάνω πάντα το λάθος πράγμα την λάθος στιγμή.
Φοβάμαι.
Φοβάμαι και το έχω αυτό πάντα ως δικαιολογία.
Με καταβάλει η ανασφάλεια και απορρίπτω τα συναισθήματα των άλλων.
Ξαφνικά η πόρτα αρχίζει να χτυπά μανιωδώς και ξέρω ότι η ώρα έφτασε.
Έφτασε η στιγμή που θα διεκδικήσω τη ζωή μου...
Κοιτάζουμε η μια την άλλη γεμάτες τρόμο και αγωνία πριν κινηθούμε από τις θέσεις μας.
Αυτός που είναι πίσω από την πόρτα επιμένει στον να την χτυπάει μανιωδώς και χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση η γιαγιά μου την ανοίγει.
Φυσικά ξεπροβάλλει η θωρια του. Πιο υπερήφανος και γεμάτος έπαρση από ποτέ.
Νομίζει ότι θα κερδίσει αλλά αμφιβάλλω αρκετά...
VOCÊ ESTÁ LENDO
"Your Destiny Involves Me... "
Ficção Adolescente- Ελα εδώ, μου φώναξε απειλητικά και μου έκανε νόημα με το χερι. Ηθελα να αντισταθω. Ηθελα να δώσω ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο αλλά το σώμα κινούνταν μηχανικά. Χωρίς να το έχω καταλάβει είχα φτασει ακριβως μπροστά στο λαιμό του Χαμηλωσα το βλέμμα...
