Κεφάλαιο 17

371 18 0
                                    

Άγγελος pov

Μπαίνω μέσα στο σπίτι και κοπαναω την πορτα πίσω μου με δύναμη.

Συνήθως έτσι κάνω την εμφάνιση μου .
Μπορώ να δω την καμπουριασμενη πλάτη της στον καναπέ και τα άσπρα της μαλλιά ανακατεμένα.

Γυρίζει να με κοιτάξει αλλά εγώ προσπαθώ να την αγνοήσω.

Μπορώ να αισθανθώ το σώμα της να με πλησιάζει καθώς βγάζω τα vans μου και τοποθετώντας στα πάνω στο χαλάκι δίπλα στην πόρτα.

Δεν είχα καμία όρεξη να πιάσω συζήτηση τη δεδομένη στιγμή.

Μόνο λίγες ώρες ύπνου χρειαζόμουν για να καθαρίσω τις σκέψεις μου.

Μπορούσα να καταλάβω πως ήταν αρκετά διστακτική σχετικά με άλλες φορές.

" Πώς πήγε η μέρα σου αγόρι μου;" με ρωτάει αλλά ο ενδοιασμούς και η νευρικότητα στην φωνή της την προδιδαν.

Για πρώτη φορά αφότου μπήκα στο διαμερισμα την κοιτάζω και την βλέπω αναστατωμένη.

Προσπαθεί να κρύψει την σύγχυση της αλλά είναι αδύνατον να μην φανεί μέσα από τα μαύρα μάτια της.

"Τι συμβαινει;"ρωτάω κομματάκι εκνευρισμένος χωρίς να θέλω να την αναστάτωσω περισσότερο.

Εκείνη ξεφυσα διστακτική και αγχωμένη.

Τρίβει τις αρθρώσεις της μεταξύ τους και τα ρυτιδιασμενα χέρια της είναι σφιγμένα.

"Πες μου γαμωτο μου τι συμβαίνει."της φωνάζω πλέον εκνευρισμένος και μπορώ να δω το σώμα της να σφίγγεται από την απότομη αλλά σίγουρα αναμενόμενη έκρηξη μου.

Εκείνη ξεφυσα με το βλέμμα της να περιπλανιέται σε όλο το σπίτι.

Αφηνει να βγει μια ανάσα από μέσα της εντελως αδύναμη και με κοιτά απευθείας στα μάτια.

"Ήρθε ένα παλικάρι στο σπίτι. Στην ηλικία σου πρεπει να ήταν. Το πρόσωπο του ήταν χτυπημένο και είχε πληγές στα χέρια του."αρχίζει να μου εξηγεί και νιώθω το σώμα μου  σφίγγεται μόλις αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πως είναι ο Άλεξ αυτός που ήρθε εδώ, ο μπάσταρδος.

"Κατάλαβα ότι μπορεί να ήταν κάποιος φίλος σου και τον αφησα να μπει μέσα. Φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος και τον λυπήθηκα."συνεχίζει ακόμα πιο αγχωμένη και μπορώ να νιώσω την πίεση στο αίμα μου να αυξάνεται.

"Your Destiny Involves Me... " Donde viven las historias. Descúbrelo ahora