sabahlara gözünü annenin o güzel sevgi dolu cümlelerle değilde gözyaşının bıraktığı şişliklerle açmak , dünyaya o gözlerle bakmak anlatır herşeyi.
yarınlar için kim söz verebilir ki ?
tüm güzellikler büyüdükçe ellerinden gidiyorken , büyüdükçe her düştüğünde ellerindeki o yaralarla tutunabilirsin ki ?
onca temiz şeyi nasıl kan lekesiyle kirletmeye kıyabilirsin ki ?
bazen onca şeye " yoruldum " dersin ya hani :
"öyle sapı kırık , taç yaprakları dökük bir ses anlatır olanları.. "
uçağın ardındaki ak çizgiyi pamuksu bulutlar böler ancak. yaşadığın oyundaki sahneyi de herkesin gitmesi yarıda bırakır. parfümü sıktığın anda o güzel koku belli eder kendini ama uçup gidene kadar alır burun kokuyu. hayatın sana sunduğu o güzel koku da gerçeklerle yüzleşene kadardır. ,
sanki bir yürek daha paramparça olmuş. okunan bu onca kelime , hece , cümle sıradan bir insanın ağızından birer birer intihar edenlerdir. yıldızlar ölünce parlarmış.
insanların içindekileri anlatmaya da kelimelerin ölümü parlatırmış..
el değmiş sevince yama vurulmazmış.
hayatı dokundurmamak lazım dı paramparça etmemesi için .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
