Gökyüzü nede güzeldir aslında. Onlarca şeyi görürü, istemediği onlarca şeye şahit olur. Gözleri yoktur ki kapatabilsin. Gündüzleri öylesine büyük o pırıl pırıl parlayan Güneşi, onlarca bulutları, öyle dertli yağmur damlalarını, herbiri birbirinden farklı ve herbirini bir meleğin indirdiği, etrafı beyaza bürüyen kar tanelerini, rengarenk gökkuşağını, geceleri ise o zifiri karanlığı aydınlatan Ay'ı, milyarlarca herbiri ölünce parlayan yıldızları ve günleri sığdırır içine. Biraz daha açarsak;
Öylesine mutlu evi olan ailesi yanında sevgi şefkat görenler, ailesi olupta mutlu olmayan sevgiden ve şefkatten mahsur olanlar, yaşayacak yeri giyecek kıyafeti olmayıp ailesiyle birlikte tek bir lokma ekmekle mutlu olanlar, annesini babasını kaybetmiş mutluluk nedir bilmeyenler, aileden sürekli eziyet görüp herşeye korku dolu gözlerle bakanlar, hayattan bir gayreti bile kalmamışlar, doğar doğmaz kendini yalnız bulanlar olarak birçok insanı da barındırır kalbinde gökyüzü...
Hepsinin, herkesin derdi başkadır. Kimi mutlu bir aile arar kendine, kimi de daha çok para. İstekler üzerine istekler vardır. İmkansızı başaranlar, çaresizce ne yapacağını bilmeden bekleyenler, hileyle insanları sömürenler, sadece kendini düşünerek hareket edenler, kibirli ukala, herşey ve herkese yukarıdan bakanlar olarak da birçok insan vardır. Hayatta önemli olan tek şey vicdandır bence...
