Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acıma , üzülme , dayanamam kkorkusu besleme
duygusuzluğa besle tüm ruhunu ..
onca olanlara dayanmaya çalışma bir kerede.
yorma artık bedenini , bir kere yenilsin dünyaya .
pes etmeyi yaşasın çaresizliğin en büyüğünü iliklerinde hissetsin .
karanlığa hakim olan ruhunun tüm ışıklarını söndürsün bir kerede..
ağlasın isyan edercesine gözler..
eller amacı dışında dolansın vücütta..
her zerrende hissedene kadar acıyı devam etsin kendine bunu yapmaya...
sonuç ne oldu peki ?
herşey mi düzeldi eskisinden güzel mi oldu öğrenince daha kötü acıları ?
anladımı koca yürekli dünya seni ?
başını okşayıp yanağına herşey geçti denen bir öpücük bırakıldı mı ?
ellerini kavrayıp yeter artık diyip beyaz güller mi verdiler ?
saçlarını tarayan papatyadan taçlar mı taktılar ?
sol yanına elini yerleştirip her atışına mutluluğunu simgeleyen birileri mi geldi ?
tüm mesafeleri bir soluğun kadar yakın mı yaptı sana ?
hayır hiçbirini sunmadı dünya bize gene .
gene bizi yalnız bıraktı .
onca soruya gömdü gene ruhumuzu..
sen bunları yaparsan bedenine kendine aklına yaşamına sadece ders vermiş olacaksın .
bir günlük belkide bir karanlık geceyi ölüm olarak yaşatmış olacaksın.
ölümü tattıracaksın tek gecede her gece yaşadığın gibi.
daha acıtarak tadacaksın pes edersen bu koca kalpsiz dünyayı..
herşey bunun içindi, gerçekleri bir kez daha görmesiydi gözlerin ..
bedenin bir kez daha yaşamasıydı onca şeyi...
hayat hep böyleydi mutluluğa fakir olanlara...
hiçbir zaman tebessümü uzunca yaşatacak bolluğu vermezdi...
#dumanist...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
