keskin bir bıçağın ucundaydı insanların hafızası ;
" insan unutandır, ve insan unutmaya mahkum olandır. "
seni yakandan tutar ve kalbinin sesine bağırır dünya ;
" her zaman vazgeçmeyenlerin kaybedeceğini haykırır."
bu hayatta önemli olantek şey yaşamakmış gibi devam ederler duygusuz insanlar.ya gerçekten duygusuz ya da içinde bir yerlere sıkıştırıp duygusunu yok etmeye çalışanlar.
anımsarsın aniden , ne yaptıysan herşeyin yok olduğunu . ceplerinde cümleler , saklayamazsın, dudaklarınıda açamazsın. boğazında düğümlenir her şey . çiçeklenmiş bahar ayaza bırakır güneşi, buz gibi yağmura...
intikam alır gibi çiçekleri , güzellikleri alır gider hayat birden. ne olduğunu anlamayacak kadar iken bugün hızlı geçer zaman. dünon yedi iken bugün otuz beş yaşındasındır , yarın ise mezarda..
gün batıp gökyüzü kendini karanlığa bırakınca saklanır sandığımız herşey ortaya çıkar. ve yıldızlar gördüğü onca acıdan utanır olur.
aniden doğan güneşle yeniden sevebilirsin hayatı bitti derken .
yerin yurdun yok ama attığın her adım yeni kapıyı açar sana . yine duyabilirsin sanki içinde kalan o şarkıları , melodilere eşlik edersen. içinde hapis oluyorken kendi mahkumun oluyorken kalbinin parmaklıklarından kurtulabilirsin belki. özgürlüğe aşık olursun belki de.
çizdiğin yolda sen yürüsün. bu dünyada kaderini sen yaşarsın . ellerini dahada kanatmak yerine iyileştirebilirsin umudunla...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
