bazen anlatmak isterde susar ya insan işte bazen öyle bir sükuta sahibim, dilimde prangalar...
sebepti; sonuçtu yürekleri derbeder eden ,kimse sol yanındaki kör kuyuya ışık bile tutmazdı korkudan,ve bilinmeyen tek şey yalnızlık bulaşıcı bir şey değildi.
kalabalık düşen yalnız küçük kızdı bu mısraları yazan .
uzun uzun yolları izler gözler ,kulaklar sadece tek sese mahkum kalır, gözler koca bir boşluğa dalıp giderdi ve yürek tüm bu olanlara katlanırdı.tüm vücüdün görevi akla sahip çıkmaktı.elinden gelen ne kaldı ki şimdi ?
dünya ne bekler ki daha insanlardan ?
gözyaşlarını silmekten usanmış birinden,aynı hevesle beklemekten sıkılmayan; gökyüzünde yok olan mesafelere aşık olan birinden ne isterdi ki dünya ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
siyahlanmış zaman kapıda bekler her zaman güzel beyazlarını elinden almak, lekelemek için.tek bir şeye tutunur kalır ellerin yüreğin.hep hep, yeniden yeniden umutla dolmak ister bedenin ama hep aynı yerde uyanırsın rüyandan .her gece aynı rüyaya kapatırsın gözlerini.
ve bilinmeyen birşey daha :)
hayatın kendiside bir rüyaydı ve yalnızlar hep uyanırdı erkenden ,elindeki tek mesleği yaşamak olan bir gezegende.
