Herşey güzelken ;
Hayat seni tehdit edercesine elinden alır bir anlığına verdiği tüm güzelliği.
Anlamazsın...
Aniden gelen yorgun bir yürek sadece...
Kimse anlamaz seni, sen o yorgunlukta debelenip durursun.
Sorduklarında iyiyim dersin ama sadece dudakların onu demeye mecbur kalır. İçinde yaşadığın onca şey sana, o minik kalbe ağır gelir ama taşımak zorundasındır..
İlerlediğin yolda düşersen; kalkamazsın geri, kaybedersin.
Adımlarını her attığında bacakların titrese de düşmemelisin...
Çünkü kaldıracak kimse yok!..
Evet,,
Aslında yanında, yüreğinde olan birisi var ama oda düşerse korkusuyla...
Onunda canı yanarsa, dizleri kanarsa!
Herşeyi tek başına yaşamaya mahkumsun..
Yalandan gülümsemeye mecbursun.
İçinde sıkışan, ağzına kadar gelip o iki dudağının arasından çıkamayan kelimeleri yutmaya mecbursun, boğazına takılsalarda geri giderler...
Her gece kendine ağlayacak kadar yorulmuşken, bir kişi için devam etmek buydu işte, belli etmemek, herşey yolunda izlenimi vermek, onu gülümsetmek buydu..
Gülüşlerinden tekrar ayağa kalkmaktı..
Aslında herşeye göz yumup titreyen o bacaklarını bükmeden yolda devam etmek, kulaklarını saar eden hayatın seslerini duymazdan gelmek buydu..Onun içindi...
Kör bir adamı bile ağlatacak kadardı dünya...
#dumanist ✌
#karanlıktakihuzur✌
#haberinyokölüyorum〽
#kralkaantangöze
# ✌♥