Yaptığın, yapacağın, yaşayacağın hiçbir şey son bulmayacak.
Sen kalp atışlarındaki acıyı hissettmeyi bırakana kadar.
Hissizleşmek..
Her şeyden korkmak, kim olursa olsun kalkan her ele sakınmak..
Gene aynı cümleler duyma korkusu, birikintilerle dolmuş yürek..
Aynı gözler, aynı bakışlar üzerinde hep..
Söylentiler aynı, yaptığın tek hata tüm doğrularını siliyor sürekli..
Kaybetmekten korkmazken, şimdi ödün kopuyor..
Sürekli sana oynuyor hayat ..
Sevdiğin ne varsa bir bir, yavaş yavaş zevk alarak alıyor..
Tek kişi...
Kayıplar yaşamış bu beden onca acıya, onca ağır gelen herşeye dayanmaya çabalıyor. Gözler kapandığı zaman beden uyur ama ruhun karanlıkta kalır. Vücut kendini, hasar gören yerleri onarır ama ruhun ne gözleri kapanır, nede gelen onca sese sağır olur. Elinde tek bir ilaçla çabalar..
Herşey geçer, unutulur ama sen unutamazsın. Hepsi her saniyesi biryerlerde iz bırakır. Garip olan tarafı yaran kabuk bağlamaz, öylece içine içindeki yalnızlığa kanar durur.
Bir bir, damla damla doldurur içini...
Dışardan bakınca görebildin mi peki?Alsa!..
Hiçbir zaman..
Tek sebep için onca şeye dayanmaya çalışmak..
Hissiz yüreğindeki acı dışında hissetmez, aynı bile koyamadığı o minik aşkla devam etmek..
Zorlansanda, kaybetsende...
Kaybolsanda yolu tek başına bulmak zorundasın..
Düşleyerek, ışığı görmeye yetecek kadar dermansız gözler, kendini kapatmamak için varını yoğunu koyar.
Karanlık, yalnızlık, tek sebep ;
'tek gerçek gene ellerinde..'
Evet işte, böyle.
O bilmeden dayanmaya çalışmak..
Gülümsemesinden güç alarak ;
'felçli bir bacakta ki ayakların adım atmasını beklemek gibi...''gülümsemesinin bana verdiği güç...'
Ve umutlar bitti derken :
-titrek ve ürkekce ; atmaktı o adımı '
Onu sevmek...✌