Fiery (Boy Next Door #4)

Chapter 26

Chapter 26

Paula

I felt something warm caressing my cheek. I thought it was just part of my dreams and I didnt wake up and fell asleep again.

Nang magising na ako ay ibang pakiramdam ang namutawi sa akin. Nagisi ako sa hindi kilalang kisame. Hindi ganito ang yero sa taas ng bahay. Bakit ito, puti? Thats when I regained my consciousness, bumangon ako pero agad ding natigilan nang makita ang isang pares ng mga mata na pinapanood ako mula sa pagkakaupo niya sa couch.

I roamed the room I was in. I closed my eyes again and comed my hair.

"You passed out last night," untag niya sa akin.

Naalala ko nga. Napahawak ako sa balikat ko nang maramdaman ang kaunting pananakit no'n. Siguro sa pagkakabagsak ko sa sahig. "Shit!" impit kong bulalas nang maalala ang mga bata at si Art. Kaya agad kong hinanap ang bag, nakita ko iyon na nasa night stand, inabot ko at hinalungkat ang cellphone. Tiyak na nag-aalala na sila sa akin.

"Hindi ka ba nakakain kahapon?"

Kumunot ang noo ko at saka binuksan ang cellphone. Tambak ang missed calls at messages sa akin.

"Hinintay nga kita kahapon 'di ba?" walang buhay kong sagot. I bit my lips when I read Arts messages.

Art: Nasaan ka na?

Art: Anong oras ka uuwi?

Art: Paula

Art: Nag-aalala na ako, hindi ka sumasagot sa tawag ko.

Sa gilid ko at tumayo si William, inilagay sa tabi ko ang isang tray ng pagkain. Napalingon ako agad nang malanghap ang nakakaakit na amoy ng sinangag. I'm starving. Hindi pa pala ako kumakain mula kahapon.

"Kumain ka muna, well talk again after." Mababang tono niyang bilin sa akin bago lumabas ng kwartong iyon.

Nag-angat ako ng tingin at sinundan siya. I sensed the different aura from yesterday and today.

Nagtipa muna ako ng reply kay Art.

Ako: I'm okay. Sorry, sabihin ko na lang pag-uwi ko mamaya.

Pagkatapos ay bumagsak ang mga mata ko sa pagkain. Natakam na ako kaya kumain na rin ako.

***

I licked my lips pagkatapos kong maubos lahat ng hinanda niya sa akin. Niligpit ko kaagad ang pinagkainan at tumayo. I grab my bag and tray with me paglabas ko ng kwartong iyon. I've only noticed the very minimal furnitures in that room. Parang iyong may-ari lang, animal kasi.

I smirked.

Hindi na ako nagsuklay o tumingin man lang sa salamin nang lumabas ako. Wala na akong pakielam. Kailangan ko siyang makausap ulit, mas determinado dahil bagong kain. Saka, ibang aura ang nagisnan ko sa kanya. Kung may awa man iyon sa buto niya, baka pwede kong magamit para pumayag sa gusto namin.

I wasn't wearing my heels too. Ang lamig ng sahig ang pumalibot sa mga paa ko. Suddenly, a memory from the past popped in my head. When I first woke up in his unit.."No!" kastigo ko sa sarili. I breathe in and out. Mula pa kagabi, para akong nare-reminisce nang mapunta ako rito. Nakakainis.

Pinuntahan ko ang sala kung saan ko sila naabutan kagabi. I looked around para naman hanapin ang kusina niya, huhugasan ko na rin ang pinagkainan ko.

Binaba ko sa couch niya ang bag ko at nakayapak kong tinungo ang kusina niya. Nang mahanap ay agad kong tinungo ang lababo at nilapag ang tray. Binuksan ang gripo at nagsimula na akong maghugas. I was busy on the plates when he fanned me his warm breath on my ear. I startled.