Creepy Red String Attached [ C O M P L E T E D ]

🔯 Chapter Thirty Three: Creepy Dungeon

Kael's POV

"I'm...Jana. Ang totoong Jana Javier." Ang mga salitang ito ay paulit-ulit sa utak ko.

I cried sa kaanyoan kong ito. A cry with mix, hard to comprehend emotions. Naiyak ba ako dahil sa tagal ng panahon na gusto kong makilala ang babaeng gusto kong iligtas sana noon ay sa wakas ngayon ay nakilala ko na? O naiyak ako dahil nalaman kong ang babaeng gustong gusto ko ay nagsisinungaling lang pala sakin all this time?

Sinubokan niyang lumapit sakin. I can see that she felt so sorry for everything. I can see that she wanted to explain everything to me pero hindi pa ako handang makinig sa kanya. Ang sh*t ng nararamdaman ko.

Sh*t talaga.

Naglakad ako palayo sa kanila. Naiintindihan naman yata nila kung bakit lumayo ako.

When I looked at the ghost form Jana, she looks...different but familiar. Her facial expressions were different! She was not the Jana that I used to look at. Yet something in her allow my heart to whisper that she's the same I girl I used to love.

Nagugulohan na ako ngayon. Sino ba talagang tinitibok ng puso ko? The one I saw or the one I'm with?

I need some time to think about it. Ayokong isipin niya na ayos lang ako dahil hindi naman talaga. I admit, may galit rin ako sa puso ko. I feel betrayed with their so-called white lies.

"Argh!" Hindi ko mapigilang mapasuntok sa katawan ng isang puno ng kahoy sa labas ng bahay. Hindi ko nagawang suntokin ang kahoy dahil lumagpas ako nito. Saklap lang!

Dahil don, pansamantalang tumigil ako sa kahangalan ko. Napahinga ako ng malalim kahit wala na akong nalalanghap na hangin. Siyempre, multo na ako kaya hindi na ako humihinga.

"Aatras ka na ba sa misyon natin, Kael?"--Jegudi.

Biglang sulpot ni Jegudi. Masama akong napatingin sa kanya. Mukhang patas na kami ngayon. Kung susuntokin ko siya, masusuntok ko na siya dahil parehos na kaming kaluluwa!

Sa pagkakataon pa talaga ako hindi nagkawili na suntokin siya, ha? Masyadong magulat ang pag-iisip ko.

"Nagsinungaling kayo sakin." Sabi ko ng may malamig na tono sa pananalita ko.

Seryosong napatingin sakin si Jegudi. Hindi nagbabago ang tingin niyang yon kahit nanlilisik na ang mga tingin ko sa kanya.

"Bakit nagsinungaling kayo?"

Now, I feel so stupid for believing all those lies! Uto-uto talaga!

"Ginagawa lang namin ito ni Jana para mapagtagumpayan ang misyon ."--Jegudi.

"Parte ba ng misyon niyo ang mahulog ang loob ko kay Jana at isang araw, malalaman ko nalang na iba pala siya? This is driving me nuts! I'm confused now! Kanino ba ako napamahal, Jegudi? Sinong babae ba ang napalapit sakin?"

Hindi na nagsalita pa si Jegudi. Nakatingin nalang siya sakin.

"Oo nga pala. Hindi pala ako dapat nagkakaganito ngayon. May mission pa pala tayo. Tsk." In my most sarcastic tone.

Papaalis na ako. Babalik na sana ako sa kung nasaan ang kasamahan namin pero biglang nagsalita si Jegudi.

"Paniniwalaan mo pa ba kami kung ipapaliwanag namin ang lahat?"--Jegudi.

" Hindi ko alam."

Sagot ko. Napakuyom ako ng mga kamay at nilingon siya ulit.

" May ibang paraan ba to get rid of the red string from me? Sabihin mo sakin ang totoo."

I once asked this before. They said red string of fate was unbreakable. Pero naniniwala parin ako na may paraan pa para...magbago ang koneksyon na'to.