Sessiz Oyun

1 ➠ Görev: Tablo

İlk beş bölüm daha çok baş karakterim Davis'in hayatına dair tanıtım bölümü niteliğindedir. Flashback kısımları ve iç sesler italik yazıyla yazılacaktır.
İyi okumalar...

-01.09.1996-

"Oğlunuz efendim."

Kucağına uzatılan bebeğin henüz rengi oturmamış pembe yüzüne ve kapalı gözlerine baktı adam. Hayatı boyunca sahip olacağı ilk bebeğin sevdiği kadından olmasını istese de, hayat ona planlarının kendisi için evrendeki bir noktanın yüzde biri kadar değersiz olduğunu göstermişti. Sarhoşken yaşadığı tek gecelik bir ilişki sonucu peşine çocuğundan hamile olduğunu iddia eden bir kadının yapışması bunun en büyük göstergesi olmalıydı.

"Bebeğim!"

Odadan gelen güçsüz bir çığlık ile kucağındaki bebekten bakışlarını çekmeden hafifçe gülümsedi. Yapışkandan kurtulması gerektiğini az kalsın unutuyordu.

"Bitirin işini."

Bebeği kendisine getiren yaşlı kadına yönelik konuştuğunda kadın soğukkanlılıkla onaylayıp yeniden odaya ilerlerken kısa bir sürenin ardından yeni doğum yapmış olanın korku dolu sesini duymuştu.

"Ne yapıyorsunuz? B-bırak onu! Yaklaşma bana! Jeon Ji Sub!"

Acı dolu bir çığlık ardından ses kesildiğinde kucağındaki bebek ile büyük evin salonuna doğru ilerleyip büyük kadife koltuğa oturarak kendisinden herhangi bir komut bekleyen adamlarına çevirdi bakışlarını.

"Onu besleyecek güvenilir birini buldunuz mu?"

Adamları dik duruşlarından ödün vermeden kendisini başlarıyla onayladığında memnuniyetle gülümsemişti yeniden.

"Bayan He Ran. Birkaç aylık çocuğu var. Kocasını doğum yaptıktan bir hafta sonra iş kazasında kaybetmiş efendim."

Bahsedilen kadın kucağında bebeğiyle salona girdiğinde bir süre üzerini süzdü.
Kadının maddi durumunun iyi olmadığını anlamak için dahi olmaya gerek yoktu. Yeterince beslenip süt üretebiliyor muydu bu çelimsiz beden?

"Kocanın trajik bir kaza sonucu öldüğünü duydum. Çocuğunla ortada kalman kötü olmuş."

Kadın başıyla onaylayıp ağlamamak için çenesini kastığında başını eğip kendi kucağındaki bebeğe bir süre daha baktı Ji Sub.

"Yanında oğluma arkadaşlık yapacak birini getirmiş olman güzel."

Kadın rahatça nefesini verişine engel olamamıştı o an. Bebeğinin bu eve kabul edilmeyeceği fikri onu yiyip bitirmişti yol boyunca. Adam bir süre düşündü.
Bu pembe yanaklı küçüğün adı ne olmalıydı?
Şu ana kadar onun doğumuna ve ardından yapacaklarına odaklandığı için adını düşünme fırsatı hiç olmamıştı.
Aklına bir anda gelen isimle memnunca gülümseyip bebeğin yüzüne yaklaştı.

"Jungkook, Jeon Jungkook..."

Bebek kendisine verilen adı sezmişçesine gözlerini sıktığında adamın yüzüne yeniden ufak bir gülümseme yerleşti.
Başta bebek fikrine hiç olumlu bakmasa da doğacak çocuğun bir erkek olduğunu öğrenmesi onu dizginlemişti.
Kendisi gibi yetiştirebileceği bir varis fikri ona kabul edilebilir göründüğünde kadını eve kapatıp bebeğin sağlıklı doğması için gerekli her imkanı sağlamıştı.