Sessiz Oyun

28 ➠ Takip

İyi okumalar...

Davis yaklaşık üç gündür Eva ve Sally'den Irak görevi hakkında bilgi almak adına uğraşsa da tahmin ettiği gibi onlardan göreve dair çok net bilgiler alamamıştı. Neden basit bir vurulma durumunu bu kadar abartıyorlardı? Yaraları kapanmıştı.
Artık göreve çıkabilirdi bile.

"Benim bir ajan olduğumu, her koşula uyumlu eğitildiğimi biliyorsunuz değil mi? Unutmuş gibi göründünüz gözüme."

Kısık sesini yalnızca karşısındaki iki kişinin duyabileceği şekilde ayarladığından emindi.
Kahvesinden bir yudum alırken bakışlarını Sky ve Sally üzerinde gezdirip ikisinin de kendisini umursamaması üzerine derin bir nefes aldı.

"O göreve geleceğim. Ne pahasına olursa olsun. Özellikle sen, o gün sarışınla daha fazla vakit geçirebilmek için bana görev detaylarını anlatmadığını unuttum sanma."

Sally kaşlarını kaldırıp dudaklarını birbirine bastırarak kendisine sahte bir gülücük attığında göz devirmişti.

"Güzelim senden bir şey saklamam biliyorsun, bana şu kaçırılma olayından beri ajandan çok ajan oyunu oynamak isteyen küçük bir kız çocuğunu andırıyorsun. O yüzden biraz daha dinlenmen taraftarıyım."

Sally kısık sesle mırıldandığında karşısındakinden büyük bir göz devirme kazanmıştı.
"Bunu yapabileceğine gerçekten emin misin? Yeni görev arkadaşlarımız da bize katılacak."
Bakışlarını kahve kupasından çekip hızla Sky ile buluşturdu Davis.
"Evet, elbette eminim."

Sesini yükseltmiş olduğunu fark edip hızla yeniden kısarak mırıldandı.
"Görev detaylarını ne zaman anlatacaksınız?"

"Üs'te bir toplantı yapılacak. Uluslararası bir görev olduğu için oldukça ciddiye alınıyor."

Sky'ı başıyla onaylayıp gülümsedi Davis.

"Dostum, yurtdışı görevlerini her zaman sevmişimdir.."

Heyecanlı ses tonu karşısında Sally sıkıntıyla mırıldanıp kızartmasından bir çatal daha almıştı.

"Zamanla benim gibi bıkarsın merak etme."

Babası yüzünden yurtdışı görevlerine dahil edilmeyen ve bunun sürekli burukluğunu yaşayan Davis bakışlarını arkadaşının sıkıntı dolu yüzüyle buluşturmuştu. Bedenine dolan izleniyormuş hissiyatı ile kaşlarını çatıp birkaç saniye etrafına bakındı.

"Babamın beni izlemeleri için görevlendirdiği adamları tanıyor muyum?"

Sally ağzının dolu oluşunu umursamadan mırıldandı.
"Hiçbir fikrim yok."
Sky huzursuzlaşmış olan eski öğrencisine bakıp önündeki kahveye indirdi yeniden bakışlarını.
Davis'le aynı görevde olması onu daha çok görmesi demekti ve onun bunu istediği pek söylenemezdi. Evde kalıp dinlenmesi ve onlar Jeon ve babasını yakalayana kadar mümkünse dışarı çıkmamasını istiyordu Davis'in.

"Sivil olduklarını düşünüyorum ancak etrafta normalinden fazla polis varmış gibime de geliyor."

Sıkıntıyla mırıldanıp lavaboya gitmek adına görev arkadaşlarına kısa bir bilgilendirme yaparak büyük kafenin giriş bölümünde gördüğü kahve tonlarının hakim olduğu ince koridora doğru ilerledi Davis.
Koridor sonunda bir kapının üstünde gördüğü 'bla', diğerinin üstünde gördüğü daha çok 'bla' yazısı ile kaşlarını çatmıştı.
"Gerzek herifler."
Mekanın dekorasyon sorumlusuna daha fazla saydırabilecek kapasitesi varken arkasından geçip yalnızca bla yazan kapıdan giren bedene çevirdi bakışlarını. Adam öylece kapı önünde dikiliyor oluşunu tuhafsamış olacak ki anlık kendisiyle buluşturmuştu bakışlarını.