Sessiz Oyun

16 ➠ Ortak

Medya- Kim Taehyung
İyi okumalar...

10.11.2016

"Harry Davis, annenin ölümüne sebep olan adam."

Parmaklarını bir süre önündeki masada dizili olan fotoğrafların üstünde gezdirdi Jeon.

"Yüzünü bana daha önce göstermemiştin."

Babasının Harry Davis'e olan nefreti yıllardır okuyup artık her bölümünü ezberlediği bir kitap gibiydi onun için.

"Sana onu göstermek için tam bir erkek olmanı bekledim oğlum."

Bakışlarını kendisine çok sık oğlum demeyen adamdan çekip fotoğraflarda gezdirdi.
Çoğu fotoğrafta o, Harry Davis ve kahve gözlü bir kadın birlikteydiler.

"Bu kadın kim?"

Adamın yüzünde oluşan hafif gülümsemeyi yakalamıştı.

"Üçümüz yakın arkadaştık. Birlikte yalnızca görevlere değil, eğlenmeye, spor yapmaya ve daha birçok aktiviteye giderdik."

Kadının yaşayıp yaşamadığını, nasıl intikam alacaklarını sorguladı içinden.
Aklındaki sorularla savaşıyorken yeniden söze giren babasının sesini duyup istifini bozmadan dinlemeye başlamıştı.

"İkimizin de hayatını mahvedip mutlu bir evlilik kurduğunu söylemiştim, bu evlilikten bir kızı var."

Annesine göz koyan adam onun ölümüne sebep olduktan sonra başka bir kadınla evlenip çocuk mu yapmıştı? Yeni fotoğraflar önünde yerini aldığında tıpkı kendisi gibi kahve saçlara ve gözlere sahip olan kızı incelemeye başladı. Kendisinden en fazla bir iki yaş küçük duruyordu fotoğraflardaki kız. Vücudu çok da çelimsiz durmuyordu, aynı zamanda sert bakışlara sahipti.

"Bana evlenip çocuk yaptığından hiç bahsetmemiştin."

"Fark eder mi?"

"Hayır, önce karısını öldürelim."

Babası birkaç saniye gülüp omuzlarını sıktı oğlunun.

"Karısı yıllar önce evlerine yapılan bir saldırıda öldü zaten. Hayattaki tek dayanağı kızı Gabriella. Yine de onu hemen öldürürsek Davis'in canı birkaç aydan fazla yanmaz.
Ama onu yavaş yavaş öldürürsek, işte o zaman gözünün önünde yok olan kızını gördüğü halde hiçbir şey yapamadığı gerçeği onu mahveder."

"Ne zaman ülkelerine gideceğiz?"

"Sabret, daha zamanı var."

Yeterince beklemişti zaten.

"Artık yirmi yaşındayım. Daha fazla beklemek istemiyorum, annesiz büyüdüğüm her günün acısını çektirmek istiyorum onlara."

Boğazına oturan yumruyu yutkunarak geri gönderip babasından onay bekledi bir süre.

"Bırakalım da kızıyla biraz daha zaman geçirsin. Ülkelerine girdiğimiz andan itibaren huzur denen şeyin ne olduğunu unutacaklar nasılsa."

İstemese de başıyla onaylayıp yüzüne memnuniyetsiz bir ifade takınıp önündeki fotoğraf karmaşasına bakmaya devam etti Jeon.