Arrange married to a famous star #PHtimes2019 #dreamers Award 2018)

Chapter 18 - The savior

Chapter 18- The savior

Elijah's POV

Nililibang ko lang ang sarili ko sa bar.
Lately kasi, hindi kona maintindihan kung bakit pakiramdam ko nanghihina ako sa tuwing nakikita ko syang umiiyak. Hindi ko gustong nakikita syang umiiyak at binabalot ako ng galit sa sarili kada nakikita ko syang nasasaktan, galit na makakapatay kapag may nanakit rito.

But the hardest part was the fact na ako naman ang pinamalaking makakapanakit sa kanya.

"Slugger." wala sa sariling mura ko.
Kahit ano pa yata ang gawin kong pag-inom hindi nito mawawala ang kakaibang bigat na nararamdaman ko.

Tinungga ko ulit ang alak ng katabi ko at napabuntong hinga nalang. There's no way I might like her. She really drives me crazy.

"Bro, we need to go." ani Helios at hindi ko maintindihan kung ano ang meron sa itsura nya ngayon. Seryoso at eto at may kung ano pang emosyon sa kanya.

"Anong meron bro? " bored na sagot ko.

"I got a phonecall from Damon. He told me that Allison got fall accidentally in a mountain and no one can find her. "

"Allison got fall accidentally in a mountain and no one can find her."

"Allison got fall accidentally in a mountain and no one can find her."

Napakuyom na lamang ako sa narinig.
Pakiramdam ko ay paulit-ulit lang sa diwa ko ang sinabi ni Helios. Biglang umahon sa sistema ko ang kakaibang kaba, takot at pag-alala. Di pa man nakakapagsalita si Helios ay mabilis na akong napatayo at kumaripas ng takbo. Iba't ibang emosyon ang naramdaman ko habang tumatakbo. Isa nadun ang pakiramdam na halos gusto ko ng lumipad sa lugar na yun.

Pagkarating sa kotse ko ay mabilis akong sumakay at halos paliparin eto sa daan. Kung ano ano parin ang tumatakbo sa isip ko at huli na ng mapagtanto ko kung nasaan ako. Nasa gubat ako, gubat na kasama sa property ng Demitri. Kakatwang sa secret passage pa talaga ako nakadaan.

"Shit." napahampas ako sa manibela ko ng di oras. Hindi ko nga pala natanong kung saang gubat ang sinasabi nya.

Bumaba na lamang ako upang humanap ng cignal ngunit sa pagtaas ko nun nakakita ako ng mga ilaw sa taas at isang malalakas na sigaw.

"Allison, nasaan ka naaa." sigaw ni caitlin. Now I think my instinct serve me right. Sumakay nalang ulit ako sa kotse at dinala sa parte ng bundok nato kung saan walang makakakita.

I know this place back then. Dito ako palaging nagtatago noon kada tumatakas ako sa bahay. Inikot kopa ang paningin ko sa lugar gamit ang flashlight ko. As those memories came back.

Ibinaba ko ang flashlight kung saan ko  nakita noon ang kapatid kong nahulog at laking gulat ko nalang nang makita koron ang hinahanap ko.

"Allison."

Ally's POV

Umiiyak ako dahil sa dilim na bumabalot sakin. Matapang man akong humarap ng kahit anong ahas, takot parin ako sa dilim.

"Dhe, nasaan kana." umiiyak na saad ko sa dilim habang humihiling na sana ay dumating na sya. Sana ay mailigtas nya ako. Masakit ang buong katawan ko at hindi kona magawang gumalaw. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong masaganang dumadaloy sa mga mata ko. Mariin ko pang ipinikit eto at hinayaan ang sarili ko, iyak parin ako ng iyak.

"Please save me Dhe." nanghihinang sambit ko.

Ewan koba kung narinig nya ba ang sinabi ko dahil matapos nun ay pinatamaan ako ng isang ilaw.

I cover my face from the light to see who's the person behind that flashlight. Lumapit naman eto ngunit hindi ko parin maaninag ang mukha nya.

"Dhe?" sambit ko nalang nang makalapit na ito saakin. Umupo sya upang makalevel ako at gaya ko umiiyak rin pala sya.

"A-are you alright, may masakit ba sayo?" napatitig nalang ako sa mukha nito as my heart skips a beat. Imbis na sagutin sya ay hinawakan ko nalang ang kamay nya at umiling-iling.

"Dhe please wag muna akong iiwan ulit dito." nanghihitakutang saad ko rito.

"Please." dagdag kopa as tears started to fall again.

"Shhh tahan na, hinding hindi kita iiwan, sasakay tayo ron Lhe." sabi ni Dhe at itinuro nga ang sasakyan namin. Sinundan ko na lamang iyon ng tingin at nakita ko nga ang kabayong sasakyan namin.

Nakangiti akong bumaling kay Dhe ngunit laking gulat ko na lamang nang wala na ito sa paningin ko.

"Dhe, Dheeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee." sigaw ko nalang habang umiiyak na naman. I close my eyes as tears started to drop. No he can't leave me, he can't leave me here.

"Dhe." tanging nasasambit ko na lamang.

"Allison." wika ng isang boses habang hinahaplos haplos pa ang mukha ko.

"Are you alright, may masakit ba sayo?" alalang tanong ng isang boses. Hinaplos nya pa ang mukha ko na nagpagaan naman sakin.

"Dhe?" sambit ko na lamang as I open my eyes. Medyo maliwanag narin dahil sa may ilaw na sa amin.

Ngunit laking gulat ko ng hindi si dhe ang makita ko. Napatitig ako sa lalaking kaharap ko. Nakakunot noo lang sya at may bahid ng pagkagulo ang mukha nya.

He's deep eyes were staring at mine and it has a lot of question. But all over it, his worried appearnce was the obvious one.

"Sino ka ba talaga?" tanong na lamang nya na ikina-iwas ko ng tingin.

To be continue...